Voobij de doorgang

Schooltaak

Er worden zo veel taken gegeven in het onderwijs. De jonge Bryce is dat stilaan beu aan het worden. Tot op het moment dat hij eindelijk zijn fantasie eens de vrije loop kan laten gaan, wanneer zijn leerkracht Engels hen de opdracht geeft een eigen kortverhaal te schrijven en dat voor te stellen in de klas. Je was vrij in je schrijven, maar moest wel in het achterhoofd houden dat het over een alledaags onderwerp moest gaan.

Bryce gaat meteen aan de slag. Eindelijk eens een taak voor mij dacht hij. 

'Maar waar zal ik beginnen?', vroeg hij zich af. Hij had namelijk zo veel ideeën, maar niets dat concreet genoeg was.

Op een morgen stond hij op en had een idee. Hij droomde die nacht namelijk over het moment dat de wereld zou vergaan. Een droom zoals er nog zijn. Maar deze was toch wel heel bijzonder. 

Beetje triest zou je denken, maar ondanks alles heeft iedereen er wel zijn eigen idee over. Zo had ook Bryce zijn vermoeden. Door Bryce zijn achtergrond die hij had opgedaan bij een klein ruimtestation kon hij deze apocalyps misschien wel verklaren!

Zo droomde Bryce over een planeet in het heelal die zijn baan zou verlaten in zijn sterrenstelsel. Het zou duizenden jaren rondslingeren totdat ... het zou botsen op een ander oppervlak. Niet zomaar een oppervlak. Want wat zou je ervan denken moest dit oppervlak onze aarde geweest zijn? De botsing zou een nieuwe soort gravitatiekracht veroorzaken. Dat is een zekerheid volgens Bryce. Maar daarnaast zijn er misschien ook nog wel andere mysterieuze gevolgen! In Bryce zijn dromen werd dit allemaal waarheid.

Hij begon die dag het idee uit te werken en kwam tot een verhaallijn van tienduizend woorden. Meer dan genoeg volgens zijn leerkracht. 

De dag van de voorstelling was aangebroken. Bryce stond wat gespannen maar had er ook veel zin in. Dat zagen ook zijn klasgenoten. Ze vroegen hem net zoals ze bij alle anderen deden of ze al iets konden verklappen over hun verhaal.

Maar Bryce zei hen dat ze dat snel zouden gaan horen. Iedereen was benieuwd naar wat Bryce zou gaan vertellen.

Iedereen was aan de beurt gekomen. Nu alleen nog Bryce. Iedereen was benieuwd, want Bryce stond bekend om zijn geheimen en fantasie.

Bryce begon boeiend te vertellen over de droom die hij had gehad. Hij kon er wel uren over praten. Maar hij werd al snel onderbroken door de leerkracht.

De klas was bedenkelijk stil en Bryce keek bedenkend naar de meester. 'Jij hebt de opdracht duidelijk niet begrepen!', zei de meester.

Onverwachts schoten alle leerlingen in de klas in de lach.

Bryce stond verstelt van de reactie. Hij vroeg de meester meteen om zich te verklaren. Want hij begreep nog steeds niet wat er verkeerd was gelopen.

Plots riep iemand achteraan in de klas naar Bryce. Het was Zena, die graag gezien werd door de klas. Iedereen vond haar altijd al geweldig. Maar Bryce niet. Want Zena had gewoon rijke ouders die iedereen op haar verjaardag altijd uitnodigde bij haar thuis. 'Je bent toen ook elfen tegengekomen zeker?', riep ze. Op dat moment schoot iedereen in de slappe lach. 'Bryce, we weten dat je veel fantasie hebt, maar dit ... man je maakt er een zooitje van.', zei ze meteen daarachter.

Dit had Bryce natuurlijk niet verwacht. Hij stond vol schrik en ging druipend terug op zijn stoel zitten.

'Jullie hebben genoeg kunnen lachen. Neem je werkboek op bladzijde 156 en lees de tekst in stilte.' , zei de meester. 

Hij riep Bryce even alleen en vroeg waarom hij dit gedaan had. Verbaasd keek Bryce hem aan en zei: 'Wat bedoelt u? Het mocht toch een eigen verhaal zijn?'. 'Dat klopt, maar wel een alledaags verhaal Bryce. Iets dat in elk geval tot onze realiteit hoort.', antwoordde zijn meester.

'Het is toch iets waar iedereen zich vragen over stelt? Het einde van de wereld. Die dag zal komen.', reageerde Bryce.

Teleurgesteld antwoordde zijn meester: 'Geen zorgen. Vergeet wat er zonet is gebeurd. Je krijgt van mij gewoon een herkansing volgende week.'

'Dus hier moet ik waarschijnlijk blij mee zijn om welke reden precies?', vroeg Bryce teleurgesteld.

'Anders krijg je een onvoldoende Bryce.'

Boos vertrok Bryce die dag van school. Hij begreep nog steeds niet wat er misgegaan was aan deze taak. 'Is het einde van de wereld dan geen onderwerp van de dag?'

Ik zal hen allen ongelijk bewijzen en mijn verhaal op internet posten. Eens zien wat ze daarachter zullen denken.