ASLINDA KAZANDIM

Başlıyoruz

Ben 14 yaşında bir kızım.Annem ve babamla beraber çok mutlu bir aileyiz.Kendimi böyle annem ve babam olduğu için şanslı hissediyorum.Kardeşim yok fakat olmasını da isterdim.Ama ben böylede mutluyum.Okulum biraz uzak fakat arkadaşlarımla aram çok iyi.Voleybol,yüzme ve karate yapıyorum.Her gün sabah 6 da kalkıp yürüyüşe çıkar sonra eve gelip kahvaltımı yapar duşumu alıp okula giderim.Yarın okul var.Salıncakta kahvemden bir yudum aldıktan sonra okuma kitabımı kapatım okul kıyafetlerimi ve çantamı hazırladım.Sonrasında ışığı kapatıp yatağa yarıp uyudum.Her insanın gibi benimde hayallerim var.Güzel bir lise kazanıp sonrasında güzel bir hayat yaşamak ve üniversiteye gelince ise güzel bir üniversiteye gidip hayatıma beyaz bir sayfa açacak bir meslek istiyorum.Ardından mesleğimi yurt dışında okuyup dünyayı gezmeyi istiyorum.Annem ve babamı mutlu edip,arkadaşlarımla güzel günler geçirmek istiyorum.Sabah olduğunda yürüyüşe çıktım ve sonra kahvaltımı yiyip hazırlanıp okula gittim.Okulda ilk ders Türkçe olduğundan Türkçe kitaplarımı çıkarıp öğretmeni bekledik.Teneffüs olunca arkadaşlarımla beraber kantine indik.Kızlardan birisi;
-Senin hiç sevgilin olmadımı kızım?
Ben;
-Hayır hiç olmadı.
Öbür kız;
-Oha çok garip bir duygu bence.
Ben;
-Valla hiç tatmadığım bir duygu ama merak ediyorum aslında.
Biz çok mutlu olan 3 tane kızız.
Birden yanımıza 3 tane erkek geldi.Ama gerçekten o kadar yakışıklılardı ki.Bize selam verdiler.Bizim kızlardan biri onlardan birine bakarken öbürü de birine bakıyordu.Herkes birbirine bakarken bana bakan öbür erkeğe bakınca kalbim sanki dünyadan dışarı çıkacakmış gibi hissettim.Herkes erkekleriyle beraber ayrılınca bende yanımdaki erkekle konuşmaya başladım.Sıkı bir konuşmanın ardından ders başladı.
(10 saat sonra)
Eve giderken benle bugün tanışan çocuk beni eve bırakacağını söyledi.Aslında o da bizim evin karşısında oturuyormuş.Eve gidince ilk defa annem ve babamı üzgün gördüm.Akşam yemeğini yerlen annem aniden konulmaya başladı.Babam da asıl yere gelince kendimin bir lösemi olduğunu öğrendim.Ağlayarak odaya gittiğimde bugünkü erkek beni görünce camdan baktı bana ve telefondan beni aradı.
-Ne oldu?
-Söylersem beni hiç sevmezsin.
-Ben seni her halinle severim.
-Tamam o zaman aşağıya gel.
Aşağıya gittiğimde beni bekliyordu.Saçımı çektim ve elime birsürü saç geldiğinde söyledim.BEN LÖSEMİYİM (benim erkeğin adı Arda)ARDA.O an (benim adım da Ayla)Arda bana öyle bir sarıldı ki ağlamaktan mafolmuştu.Aniden bir sez geldi ve annem beni çağırıyordu.Ağlayarak gitmek zorunda kaldık.Salımcağıma geçip kitabımı aldım ve kahvemden bir yudum alıp gökyüzünü izlerken kitabın ıslandığını fark ettin.Gözyaşlarımı tutamıyordum.Annem odaya gelince;
-Kızım o çocuk kim.
-Anne sen babamı çok seviyorsun demi ona her ne olursa olsun.
-Evet kızım hemde çok seviyorum.
-Anne ben o çocuğa aşık oldum.
-Kızım o zaman ona duygularını söylesene.
-Ama benim hasta olduğumu öğrenirse beni ya sevsemse?
-Gerçek aşk her ne olursa olsun vazgeçmeyen bir aşıktan oluşur kızım.
(1 ay sonra)
<devam edecek>