((Zawgyi))
အိမ္ေ႐ွ႕က password ရိုက္နွိပ္ေနသံက တတီတီ နဲ႔...။
ခဏတာ တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ အသံေလးေနာက္မွာ ဝုန္းခနဲ တံခါး ဆြဲဖြင့္သံက ကပ္လ်က္..။
အိမ္ထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေအာ္လာတဲ့ အသံက စူးခနဲ..။
”ခင္ဗ်ားနဲ႔ ျပတ္မယ္ parkchanyeol ”
ထပ္စလာျပန္ၿပီ
ဒီတစ္ခါေရာ ဘာကိစၥနဲ႔ ျပတ္မယ္ ေျပာျပန္ၿပီလဲ မသိ.. ။
ၾကည့္ေနတဲ့ ဇာတ္ၫႊန္း ဒိုင္ယာေလာ့ကို စားပြဲခံုေပၚ တင္လိုက္ၿပီး အိမ္အဝကေန ၾကံဳးေအာ္ေနတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးစီ ေလ်ွာက္လွမ္းသြားမိသည္။
”အိမ္ထဲ လာေလ
ဖိနပ္ခြၽတ္မွာပဲ ေနေတာ့မွာလား bae ”
အိမ္ထဲ မဝင္လာေသးဘဲ တံခါးဝ ဖိနပ္ခြၽတ္ေနရာမွာ ရပ္ေနပံုေလးက မာန္မက်ေသးဟန္နဲ႔ ကိုက္ေတာ့မဲ့ ေခြးေပါက္ေသးေသးေလးသဖြယ္
ျပတ္မယ္ အေၾကာင္းကို ေျပာတာ ဒီတစ္ခါနဲ႔ဆို ဘယ္ႏွျကိမ္ေျမာက္မွန္းေတာင္ chanyeol မမွတ္မိခ်င္ေတာ့
ျပတ္မယ္ ေျပာတိုင္းလည္း အိမ္ထိ လာၿပီး ေျပာတယ္
လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ကသာ တကၠသိုလ္က ဆရာ
အျပဳအမူေတြက မူႀကိဳကေလးသဖြယ္ သာ ႐ွိတဲ့ ေကာင္ေလး
ဒါေပမဲ့လည္း chanyeol ေသးေသးေလးေတာင္ စိတ္မဆိုးရက္
သဝန္တိုျခင္း ကပ္ပါလာတဲ့ လမ္းခြဲလိုမႈ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အျမဲ႐ွင္းျပၿပီး သူတို႔ဆက္ဆံေရးကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ခဲ့တာပဲ အခါေပါင္းမနည္းေတာ့
လမ္းခြဲလိုျခင္းရဲ႕ အဓိက ေခါင္းစဥ္က မခ်စ္လို႔ မဟုတ္ဘဲ
အခ်စ္လြန္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ သဝန္တိုမႈ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီေကာင္ေလးကို ပိုလို႔ ျမတ္ႏိုးရပါတယ္
အိမ္ေပၚအဝမွာ ရပ္ေနတဲ့ chanyeol ကို ေဆာင့္ေအာင့္စြာပဲ တြန္းတိုက္ၿပီး အိမ္စီးဖိနပ္ ေမႊးပြအျပာေလးကို စီးကာ
ခုန chanyeol ထိုင္ေနရာ အညိဳေရာင္ဆက္တီခံုေပၚ သြားထိုင္ေနတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးကို ခ်စ္ခ်င္း အျပည့္ပါတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔သာ ၾကည့္လိုက္ၿပီး
ေကာင္ငယ္ေလး ႐ွိရာ ေဘးေနရာကို ေရာက္လာမိသည္။
စိတ္ေကာက္ေနတယ္ပဲ ေျပာရမလား
သိပ္ကို သဝန္တိုတတ္ လြန္းတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလး ရဲ႕ ဆက္တီေပၚ ခ်ထားတဲ့ လက္ဖဝါးႏုႏုတစ္ဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး မိမိ လက္ဖဝါးနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။
