hatırlıyor musun,
seni seviyorum
hatırlıyor musun,
seni çok seviyorum
hatırlıyor musun,
sana çok değer veriyorum,
ah nasıl güzelsin, nasıl,
bedenin dinç tıpkı aklın gibi,
ruhun yorgun tıpkı benimki gibi,
birbirimize çok benziyoruz,çok,
tıpkı ruh eşleri gibi,
birbirimizde dinlenelim mi?
koyayım mı başımı omzuna,
girecek misin koynuma-
bir gece ansızın, kabustan uyanır gibi,
susuz kalmış ya da boğuluyormuş gibi,
tutunacak mısın bana-
tek kaçışın benmişim gibi.
hatırlıyor musun?
peki o salağın sana verdiği cevabı?
onu hatırlıyor musun?
tabii aşkım, seve seve,
evimsin sen benim,
denizin ortasındaki kara parçam,
yağmurun ortasındaki sığınağım,
sana aitim tabii, başka kime olabilir?
ah evet çok yorgun ruhum,
hadi gel, evet izin veriyorum,
yasla beni duvara,
çal bende olan ne varsa.
hatırlıyor musun o salağı?
söz verdin,
inandım,
unutmadım,
unutturmam.
söz verdin,
yanımda olacaktın,
söz verdin de her şeyimi çaldın,
her şeye rağmen yanımda olacaktın,
hani elimden tutacaktın,
şu soğuk yağmur havasında-
hani yanımda oturacaktın?
hani-
eğer ıslanacaksa birimiz,
yalnız olmayacaktı diğeri?
hani?
söz verdin,
unutmadım,
unutturmayacağım.
o kızı nasıl kandırdığını,
gözlerine nasıl aşkla baktığını,
bir zamanlar dünyanın o kız etrafında döndüğünü,
bir zamanlar dünyanın o kızdan ibaret olduğunu,
sevdiğin uzun siyah saçlarını,
sevdiğin kara gözlerini,
güvercin bacaklarını-
görünmez kanatlarını,
unutturmayacağım.
unutturmam.
o kız unutmadı,unutmayacak.
yutturmayacağım,
beni ağlattığın geceler uğruna,
boğazından geçen tek bir lokmayı bile-
yutturmayacağım,
tanrı şahidim olsun,
unutturmayacağım.
uyutmayacağım,
bu kış gecesi bile, sıcacık yatağında-
soğuk bir ceset gibi yanına kıvrılacağım
uyutmayacağım seni,
olmayan vicdanın olacağım,
bütün gece konuşup uyutmayacağım seni,
unutturmayacağım kendimi.
aldığın nefeste de olacağım,
içtiğin suda da,
baktığın gözlerde de,
aynada gördüğün yansımanda da,
her yerde ben olacağım,
soğuk bir ceset gibi yanına kıvrılacağım
unutturmayacağım.
çünkü öldükten sonra anladım ki,
ölen benin yasını bir tek ben tutuyorum
eskiden ben, sevmezdim kendimi,
insanlar bana saçmalama derdi,
beni sevdiklerini söylerlerdi,
tıpkı senin yaptığın gibi,
ama öldükten sonra anladım ki-
benim hiç sevenim olmamış,
hepsi yalanmış,
tıpkı senin gibi.
ölen küçük kızın yasını bir tek ben tutuyorum şimdi,
ama yemin olsun ki,
unutturmayacağım.
bir insan kendini özler mi?
söyle,çekinme,itiraf et kendine de,
bana yaptığın onca şeyi,
sakın gözardı etme,
söyle şimdi,
insan kendini özler mi?
ben özlüyorum,
o genç kızı çok özlüyorum,
ama içten içe kıskanıyorum,
ne kadar mutlu o kız,
içten içte acıyorum,
dünyası başına yıkılmak üzere,
içten içe kıskanıyorum,
ne kadar mutlu o kız
senin yalanlarınla
içten içe açıyorum,
dünyası başına yıkılmak üzere,
senin yalanlarının altında-
ezilmek üzere.
unutturmayacağım,
gerekirse benden kalanları da yok edeceğim,
ama asla unutturmayacağım,
sana da aynısı yapılana kadar,
sen başka bir acıyla ölesiye meşgul olana kadar-
geceleri vicdanın benden daha çok konuşmaya başlayana kadar-
susmayacağım,
bak aşkım,ben seni hiç bırakmayacağım
taa ki birisi seni bırakana kadar-
bir gökdelenin 67inci katından,
parça parça olana kadar sen,
seni hiç bırakmayacağım,
sen de bana böyle derdin-
hatırladın mı?
ama merak etme ben samimiyim-
seni asla bırakmayacağım,
sana asla unutturmayacağım,
seni asla uyutmayacağım,
bana olan sana olana kadar,
seni asla bırakmayacağım,
ellerimi iki yakandan-
asla çekmeyeceğim.
