One shot story

13 1 0
                                    

Sa mundong hindi ko lubos maintindihan kasama ang mga taong lubos na nasasaktan  may mga taong kayang mangako at may mga tao rin hindi,biglang may nag flashback sa aking isipan

"Hindi mo naman ako iiwan diba?" tanong ko kay karl

"Pangako hinding hindi kita iiwan kahit ano paman ang mangyare" naka ngiting sabi nya

Matagal koyung pinanghawakan,yung pinangako nyang hindi nya ako iiwan nang biglang sa isang iglap lang bigla nalang syang nawala umasa akong babalik pa sya kahit kelan hindi nya ako binigo pero ngayon asan na sya napatanong ako sa aking sarili "Kaiwan iwan ba talaga ako?o sadyang madaya lang ang mundo?" sambit ko

Nang bumalik sakin ang mga alaala mas gugustuhin kopang huwag na lamang bumalik sa mundong yun,sa mundo ng RPW

Marami nang nagbago,maraming nadagdag na hindi naman dapat samot sari ang mga rp'er na noong una ay tahimik lamang at doon ko nakilala si Blake ang boybestfriend ko araw araw ko syang kachat noon ngunit bigla na lang syang hindi nagparamdam araw araw ko syang chinachat sabi kona lang baka busy

"Blake alam moba nakakalungkot yung nangyare ngayon araw"

"Blake asan kaba kase?"

"Wala tuloy akong kachat alam mo namang ikaw lang yung nag-iisang boybestfriend ko dito eh"

Ganyan ang mga chinachat ko habang walang Blake na nag rereply walang araw na hindi ako nabigo sa pagchat sakanya

Nang bigla syang bumalik

"Shane sorry busy kase eh" sabi nya

"Okay lang" sabi ko naman

"Di na ako mawawala" sabi nya

"Pangako?" sabi ko naman

"Ayoko mangako?" sabi nya na siyang kinalungkot ko

"Hayst" sabi ko nalang

"Because promises made to be broken,i'll just assure you okay?" sabi mo saakin

"Okay" sabi ko nalang

Napa isip ako bat ba ayaw nyong mangako kahit panghawakan kolang hayst

Lumipas ang mga araw napasali ako sa isang squad iba ang squad nato puro saya walang halong sakit nakilala ko si Dave don nahulog yung puso ko ngayon nalang ulit yun, yung tipong hindi kopa sya gaano kilala oo marupok pero di ako pokpok pero yun nga lang lahat naman umaalis

"Aalis na ako" sabi nya

"Bat ka aalis?" tanong ko naman

"Magtatrabaho kase ako ehh" sabi nya

"Ket konting time lang magparamdam kalang ganon" malungkot na sabi ko

Palagi akong nagtatampo para naman pag nawala na sya hahanap hanapin ko yung paglalambing nya nakakagago diba?

"Mangako kang dika aalis" pagpupumilit kosa kanya

"Ayokong mangako ayokong masaktan ka" sabi nya lang

"Okay lang masaktan basta ako susugal" sabi ko

"Hindi kita gusto" sabi nya "Kaya kalimutan mona ako" pagtataboy nya sa akin pero hindi ako nagpaapekto

"Hindi sa ganyang paraan moko mapapalayo mahal kita yun yon" pagmamatigas ko

"Hindi moko mahal nasasabi molang yan" sabi nya naman

"Mahal kita at totoo yun mahal kita kahit na ayaw mo sakin mahal kita kahit ano pang sabihin mo" sabi ko

"Okay naman tayo sa walang label ehh basta wag kalang aalis" sabi ko ulit

Masaya naman ako sa ganitong takbo ng buhay ko kaya okay na saakin to

Kahit ayaw ng lahat na mangako para may panghawakan tayo kung aalis man sila handa akong maghintay sa pagbalik nilang lahat pero isang tao lang ang hihintayin ko kahit na napaka tagal na panahon pa yon.

--End--

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 01, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

PangakoWhere stories live. Discover now