ოქროს გიტარა (შონ მენდესის Fanfiction)

1 თავი

-ემაააააა!ემაააააა!
უეცრად ყვირილი მესმის,ალბათ დედაა,ჯანდაბა დღეს ახალი სკოლის პირველი დღეა,არმინდა წასვლა,უკვე მერამდენე სკოლა გამოვიცვალე ნეტავ იცოდეთ,ამის მიზეზი კი ჩემი ძვირფასი დედიკოა,რომელიც მოგზაური და არქეოლოგია.სამწუხაროდ დედას ერთერთი გამოწვევის გამო იძულებული გავხდი მასთან ერთად ნიუ-იორკში ჩამოვსულიყავი,მიუხედავად იმისა რომ ინგლისური სახელი მაქვს გაგიკვირდებათ მაგრამ ამერიკელი ან ინგლისელი არ ვარ.ჩემი ქართული წარმოშობა ყველას ძალიან დიდ გაკვირვებას ძენს ალბათ იმიტომ რომ არავინ არიცის სად მდებარეობს ეს პატარა ქვეყანა და სად შეიძლება ნახო იგი. რაც შეეხება ჩემს სახელს, ემა იმიტომ შემარქვეს რომ მამაჩემი ლონდონიდანაა დედა მამაზე მაშინ დაქორწინდა როდესაც ერთერთი მოგზაურობისას ლონდონს ეწვია,მათ ძალიან უცნაური ისტორია აქვთ, გარდა ამისა ლონდონში დავიბადე,ორი წლის რომ გავხდი მამამ დედა მიატოვა რის გამოც იძულებულები გავხდით საქართველოში დავბრუნებულიყავით, 14 წლამდე აქ ვცხოვრობდით მაგრამ შემდეგ დედაჩემმა გადაწყვიტა გვემოგზაურა რადგან იფიქრა რომ დეპრესია მქონდა არადა თავს საკმაოდ კარგად ვგრძნობდი,შეიძლება ისე კარგადაც არა რადგან მაგ დროს ამეკვიატა 90იანების მუსიკა რომელსაც დღემდე ვუსმენ ამასობაში კი ნელნელა თანამედროვე სამყაროს ჩამოვშორდი რაც ცუდ გავლენას ახდენს ჩემსა და სხვა ბავშვების კომუნიკაციას შორის.
    უცებ კარები იღება და ოთახში გაფითრებული დედა შემოდის,რომელსაც იმდენ ხანს არ ვცემდი პასუხს რომ ცოტაარიყოს შეშინებული ჩანდა,სახეზე შვებაც შევატყვე ალბათ ეს იმან გამოიწვია რომ დარწმუნდა ჩემს კარგად ყოფნაში.
-შვილო სადხარ ამდენხანს,გული გამისკდა პასუხს რომ არ მცემდი
-ბოდიში დედა,ფიქრში შენი ხმა ვერც კი გავიგონე,
-კარგი,დღეს შენი სკოლის პირველი დღეა,მიდი მოწესრიგდი
   ჯანდაბა სკოლა სულ გადამავიწყდა იმედი მაქვს ძალიან ცუდი ხალხი არ დამხვდება.მომაბეზრებელი თინეიჯერი გოგონების ტრიოები და ასე შემდეგ.
   დედამ ახალი ტანსაცმელი გადმომიგდო, ჩემი და დედას გემოვნება საკმაოდ განსხვავდება მას ლამაზი რამეები უყვარს აი მე კი ჯინსები ყველაფერს მირჩევნია საერთოდ პრანჭია არ ვარ.
   დედას მოცემულ კაბას დავხედე და მივხვდი რომ ეს ყველაზე საშინელი კაბა იყო მათ შორის რომელიც ოდესმე მცმია,შეიძლება არ იყო მაგრამ მე ასე ვფიქრობდი. არმინდოდა დედას სწყენოდა ამიტომ იძულებული გავხდი კაბა ჩამეცვა.
ჩავიცვი:

ცოტა უცნაურად გამოვიყურებოდი,საკუთარ თავს არ ვგავდი,თმა დავივარცხნე და კუდი შევიკარი. არმომწონდა ეს უჩვეულო სამოსი თან ჩემს გიტარასაც არ უცხდებოდა. გიტარაზე სულ დამავიწყდა, შარშან ჩემს მეთექვსმეტე დაბადებისდღეზე დედაჩემმა მაჩუქა. იმის მერე სულ თან დამაქვს და ხანდახან სიმღერებსაც ვწერ ხოლმე. ხელში გიტარა ავიღე ჩანთაში ჩავდე და მოვიკიდე, გარეთ გავედი და შევამჩნიე რომ ჩემს სახლს სკოლის ავტობუსი უახლოვდებოდა,არმინდოდა წასვლა მაგრამ რამექნა სწავლა მნიშვნელოვანი იყო და ამცვლილების გამო მას ვერ დავთმობდი

აი ესიყო პირველი თავი💕
იმედი მაქვს მოგეწონათ,რამე შენიშვნა თუ გექნებათ აუცილებლად დამიწერეთ,
შეიძლება ცოტა ზედმეტად საკუთარ თავზე ვლაპარაკობდი მაგრამ შემდეგში ასე არ განმეორდება ეს რათქმაუნდა იმ შემთხვევაში თუ არ მოგეწონათ იგი💕💕ველოდები გამოხმაურებასს💕💕💕💕