Seni Kimler Aldı?

Herkes Gider Mi?

"Herkes mi giderdi? Bütün gün bunu düşünüp durdum..Hayır herkes gitmezdi. Hiç bir koşulda gitmeyecek insanlar da vardı bu hayatta"

Karar vermiştim artık bütün bu kaybetmişlik benim hatamdı. Hep yanlış ilişkilerim olmuştu ve üzülen taraf da hep bendim. Bazen düşünüp kendime sorardım; "Neden ben?" Cevabını bilmediğim bu soru bende her gün yeni bir yara açmaya başlamıştı. Galiba artık kendime bile güvenmiyordum.. Aşk mı? Bir daha asla dediğimi çok iyi hatırlıyorum..
Ta kii onu görene kadar..
Farklıydı, özellikle kendine özgü olan o tarzı etkilemişti beni, galiba farklı olan şeyler hep dikkatimi çekerdi. Durdum ve uzun süre düşündüm ona bakarken. Hayatı boyunca hep kaybeden ben, şimdi nasıl bir adama güvenecektim? Güvenmek benim için gerçekten bu kadar önemli miydi? Değildi tabiki. Yaptığı her yanlıştan bir ders aldığını söyleyip aslında yanlışlarına gülüp geçen bir kızdım ben.. Ve yine kalbimin kapılarını sonuna kadar açıp "buyur gir istediğin gibi dağıt, senindir!" dedim. Galiba biraz egolu bir insandı, aman canım biraz egodan kime ne zarar gelirdi ki.. Eksik yanlarının hiç bir önemi yoktu benim için zaten hiç birimiz mükemmel değildik. Galiba aşık olmuştum! Galiba değil ben baya baya aşık olmuştum.. Aşık olduğum bir adam vardı ama nasıl biriydi, iyi miydi belkide onun da aşık olduğu biri vardı.. Hakkında hiç birşey bilmediğin bir insana aşık olmak.. Çok kolay olmuştu benim için aslında, bir bakış.. Tek bir bakış. İlk yapmam gereken bütün sosyal hesaplarını bulmak oldu tabiki, kısa bir sürede hepsine ulaşıp takibe almaya başlamıştım.. Her yaptığını takip ediyor ve bazen beğenerek dikkatini çekmeye çalışıyordum. Bazen de o beğeniyordu ama hiç bir zaman mesaj atmadı.. Yazdıklarından anladığım şeyler sürekli değişiyordu.. Bazen yalnızlığı sevdiğini, bazen sevdiği biri olduğunu düşünüyordum. Ama emin olduğum bir şey vardı ki bu adam kesinlikle kendini beğenmiş biriydi! Bu benim hoşuma gitmeye başlamıştı çünkü soğuk bir yapısı vardı ve o bakışları; gel beni tanı, ben sevilmeyi hakeden bir adamım diyordu bana her defasında. Bu zamana kadar hiç kimsenin peşinde koşmayan ben bu adamın peşinden ayrılmıyordum.. Gittiği her yere gidiyor, beni farketsin diye uğraşıyordum. Bir kaç ortak arkadaş sayesinde biraz konuşmuşluğumuz vardı ama bu bana kesinlikle yetmezdi. Onu tanımalıydım, bunun içinde aylarca uğraştım.. Ve en sonunda beklediğim o mesaj gelmişti. Hem de ne zaman biliyor musunuz? Bu sefer son, ondan vazgeçiyorum dediğim zaman. Sanki ondan vazgeçeceğimi anlamış ve öyle gelmişti..