başlangıç

7 0 1
                                    

      Kendimi gerçekten önemsenmiyormuş gibi hissediyorum. Sanki herkese ayak bağıymış gibi ... Şimdi aynada kendime bakıp ne kadar çirkin ve işe yaramaz olduğumu kendime itiraf ediyorum.Kapımın tıklanmasıyla irkildim.7 ay önce önceki tramvadan nedeni herşeyden korkmaya başladım.

    "Kızım ben işe gidiyorum, sende geç Olmadan okuluna git."

    "Tamam baba kolay gelsin."

    "sağol kızım iyi dersler sanada"

       gardolabımın karşısına geçip pantolon, üstümede sade bir swet giydim.  kahvaltı yapmadan direk çıktım.Kapıda en yakın arkadaşım olan Deniz arabasına yaslamış telefonuyla uğraşıyordu.Beni görünce telefonunu cebine koyup bana sarıldı bende aynı şeyi yaptım.

      Deniz dediğim gibi benim en yakın arkadaşım.Bütün kızlar biz hep yan yana olduğumuz için bizi sevgili sanıyorlar.

    "Naber?"

   "İyi senden mi?"

   "yaşıyoz işte kanka."

      Güldük.Arabaya atladık ve normal bir şekilde okula gittik.Okula vardıktan sonra yavaş bir şekilde binaya doğru yürümeye başladık.

    "Gizem?"

    "Efendim?"

    "Yarın fizik sınavı var biliyorsun değil mi?"

    "Ne?!"

      Deniz benim ciyaklamamı duyunca kahkaha attı.Şaka yaptığını anladığımda koluna bir yumruk attım.

    "Acidi!"

    "Hak ettin."

      Sırama birisinin 'DELİ' yazmış olduğunu gördüm.Gözüm bir süre oraya takılı kalınca Deniz'de benim baktığım yeri fark ettiğinde ıslak mendil alıp sırayı sildi. Ortada duran sarışının karşısına geçip saçını çektim.O çığlık atarken bende konuşmaya başladım.

    "Eğer bir daha bana veya başkasına böyle bir şey yaparsan emin ol ki elimde olan videonu okul sitesinde hiç şüphe etmeden paylaşırım."

    "Tamam be.Sanada şaka yapılmıyor." Diyince tam telefonu çıkarıcakken "Tamam" diye bağırdı. Sahte bir gülümsemeyle yanlarından gittim.Deniz kulağıma fısıldayarak "Aferin" diyince ona gülümsedim.

      Daha üvey annem ve babamın arası iyi iken, babamın işi için yurt dışına çıkmıştı.Eski üvey annemde beni hiç sevmezdi.Bende onu. hastanede kaldım.Ama hala ilaçlarımı alıyorum.

      O günler bir an aklıma geldiğinden irkildim.Kendime geldiğimde dersin başladığını fark ettim.Sonrası zaten sıkıcı bir okul günüydü. 

      Deniz beni eve bıratıktan sonra eve girdiğimde olduğum yerde donup kaldım.Beni kaza dairesine kilitleyen üvey annem şuan tam karşımda durdu.

    "Merhaba üvey kızım ..."


Merhaba, bu ilk kitabımın ilk bölümü umarım yanlış yazmamışımdır. her hafta yeni bir bölüm atmaya çalışacağım.umarım beğenmişsinizdir. İyi günler ...

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 17, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

unutulmayan gerçeklerWhere stories live. Discover now