Her şey bir pazar sabahı uyandığımda elime çizilmiş olan saçma çizgilerle başladı, sanki küçük bir çocuk tüm elimi karalamış gibi gözüküyordu. Başta bunun kardeşim Mark'ın beni sinir etmek için yaptığı bir şey olduğunu düşünmüştüm ama hayır onu tüm evde ağalayana kadar kovalamıştım ve hiçbir şey yapmadığına dair yemin ettirmiştim, o yapmamıştı.
İşin garip tarafı bende yapmamıştım, ne Mark nede ben uyurgezer değildik bu yüzden bu şıkkı direk elemiştik. Tüm gece kayıtlarını izlediğimizde eve çıkan giren biride yoktu yani o iz orda birden bire oluşmuştu ve gitmiyorduda, elimi ne kadar yıkarsam yıkayayım bir etki etmemişti.
Ama pazartesi günü uyandığımda çiziklerin yavaş yavaş silinmeye başladığını fark etmiştim. Şimdi ise odamda Jennie ile oturmuş düşünüyorduk, neden elimde bir iz vardı ve ben yıkadığımda çıkmamıştı ama şimdi yavaştan siliniyordu.
"Nayeon" dediğinde bakışlarımı elimden çekip ona çevirdim, bir şey diyecekti ama çekiniyor gibiydi. Ayağımla onu dürttüm.
"Söyle ne söyleyeceksen" dediğimde derin bir nefes verdi.
"Yani saçma gelebilir ama bir yerde okuduğum bir yazıda şöyle yazıyordu, on sekiz yaşınıza geldiğinizde vücudunuza yazdığınız her şey ruh eşinizin vücudunda da görünür." Göz devirdim.
"Şu an çok büyük saçmaladın Jen" dediğimde omuz silkti. "Ben sadece fikrimi söyledim olmayabilirde." Tabiki bunun üzerine düşünmemiştim bile, zaten diğer gün elimdeki izler tamamen gitmişti ama sorun şu ki aradan iki gün geçtikten sonda bu sefer tam bileğimde bir imza vardı, jongin isminde birine ait olan bir imza ve ne kadar saçma gelsede şu an jennie ile oturmuş eline bu yazıları yazan ve jennie'nin 'ruh eşim' olduğunu iddia ettiği çocuğa mesaj gönderecektik, nasıl mı? Elime yazarak.
"Ne yazacağız?" diye sordum Jennie'ye bakarak o ise gülümsedi. "Numaranı" diyerek kalemi eline aldığında elimi kendime çektim. "Asla" diyerek kafamı salladığımda Jennie bana baygın bir bakış attı.
"of Nayeon çocuk numarayı görüp sana mesaj atıcak işte illaki, ordan konuşursunuz halledersiniz"
"Ya jennie hangi manyak buna inanır ki? Yani elinde yazacağı için bir ihtimal inananır ama bilemedim" Jennie elimi kendine çekerek avuç içime benim telefon numaramı yazdı.
"Şimdi geriye kalan şey sana mesaj atmasını beklemek" diyerek kalemi çantasına koyup gülümsedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
