თავი 1

1.4K 54 16
                                    

- გამარჯობათ მე სემჩუნი ვარ, 17 წლის. დავიბადე და გავიზარდე სეულში. ორი წლის უკან მშობლები გარდამეცვალნენ, ამიტომ მომიწია ნათესავებთან ჩასვლა სოფელში. მქონდა ჩემი ოცნებები, გეგმები ამიტომ არვიცი მომავალში რა მხდება. ჩემი და გერმანიაშია იმას თავისი გაჭირვებია , აქეთ მე მეხმარება. მაგრამ უკვე მორჩა მე ჩემს თავს უნდა მივხედო, როცა 18 გავხდი სეულში დავბრუნდი ჩემს ბინაში. გავიგე ახალი მეზობელი მყოლია. რათქმაუნდა გავამზადე ტკბიული და გავუტანე თან მაინტერესებსა ვინ იყო. კარზე დავაკაკუნე და კარი.....

- ქუქ?

ჯქ: სემჩუნ?

- ანუ შენ ხარ ჩემი მეზობელი?

ჯქ: როგორც ჩანს.

- ამ კარგია, ეს ტკბილეული შენთვის მოვიტანე, თეფში მომაწოდე მერე კარგი?

ჯქ: მადლობა. კიდევ შემოიარე ხოლმე!

- აუცილებლად.

ალბათ გაინტერესებთ ქუქი ვინა.... ეს ის ბიჭია რომელიც დღემდე მიყვარს. მას კი არც ვაინტერესებ ძალიან გამიკვირდა მარტო, რომ არის! მას ხომ სულ ნაშები ყავდა ხოლმე გვერდით! ის კომპანიას ფლობს jg- ს . ნუ მოკლედ აღარ მაინტერესებს.

ქუქის ..

კარები გავაღე და სემჩუნი შემრჩა თვალებში. გამიკვირდა მას არ ველოდი ოთხ წელიწადში ძალიან შეცვლილა, უფრო გალამაზებულა. ისე დამაინტერესა ისევ აქვს თუ არა ჩემდამი გრძნობები?...... ამას გავარკვევ.

მეორე დილას:

- დილით გავიღვიძე, ვიბანავე და გაზეთის საყიდლად გავედი, რადგან სამსახური მომეძებნა. ზე რაზე დადმოვდიოდი როცა კინაღამ მანქანამ მომკლა. მძღოლი გადმოვდიოდი და ყვირილი დამიწყო.

- კიმაგრამ ჩემი ბრალი რატოა??? ზებრაზე გადმოვდიოდი და თქვენ კი არ გამატარეთ და კინაღამ დამარტყით.

მძღოლი: აიშ შენ პატარა....სიკვდილი გინდა?

ჯქ: კარგით გეყოფათ შეგიძლია მანქანაში დაჯდეთ.

სამუდამო სიყვარული?!(დასრულებული)Where stories live. Discover now