κεφάλαιο 5ο

622 44 0
                                    

αφού περασε τοσο γρήγορα η μερα ηρθε η επομενη μερα να παρω εξιτηριο μιας και ήμουν πολυ καλύτερα...ο Ignazio με αφησε σπιτι μαζι με το αμαξι μου και υστερα έφυγε στα καθήκοντα του...

Το μεσιμερι μετα απο λιγη ωρα χτυπαει η πορτα ανοιγω και εμφανιζεται μπροστα μου ενας Bruno θυμωμένος... Μπαινει μεσα στο σπιτι και εγώ κλεινω την πορτα....

"Θελω να μαθω τα εχεις με αυτον;" ειπε αυστηρος
"Και σενα τι σε νοιαζει;" ειπα
"Με νοιαζει γαμωτο ποσο καιρο τα εχετε; και μου το έκρυβες ενω ειχαμε σχεση;" απαντησε
"Δεν τα εχουμε Bruno ποτε δεν τα ειχα με τον αξιωματικο του πατερα μου, αλλα επρεπε να φας το κερατο για να ξυπνησεις,εισαι πολυ μεγαλος μαλακας, που νομιζες τετοιο πραγμα για μενα απορω με το θρασσο σου πως ερχεσαι εδω και μου ξεστομιζεις τετοια λογια που επρεπε να ντρεπεσαι, τωρα χαιρομαι που απεβαλλα χαιρομαι που δεν εχω το παιδι σου χαιρομαι παρα πολυ" φώναξα
"Alicia οσα συνεβησαν μεταξυ μας θελω να τα αφησουμε πισω μας και να κανουμε μια νεα αρχή" ειπε
"Εμεις οι δυο μαζι; χαχα ποτε ξανα"ειπα γελωντας ειρωνικα
"με δουλεύεις;" δεν θέλεις μια δεύτερη ευκαιρια" ειπε
"Οχι δεν θελω για ποια με περασες Bruno σιγα μην σου δωσω δεύτερη ευκαιρία σηκω και φυγε τωρα απο την ζωη μου" ειπα και ανοιξα την πορτα να φυγει αλλα εξω απο την πορτα ηταν ο Ignazio..  Fuck
"διέκοψα σε κατι;" ειπε
"Οχι έφευγε ετσι κι αλλιος" ειπα και το εδιωξα
"Αα Bruno και μην ξαναπατησεις το ποδι σου εδω γιατι θα αναγκαστω να αλλαξω τακτικη"ειπα και εκλεισα την πορτα στα μουτρα του..

"Τα ακουσες ολα ετσι;" ειπα
"Ναι και την καθε σου λέξη" απαντησε
"Θελω να σου εξήγησω καποια πραγματα" ειπα
"Δεν χρειαζεται να απολογηθεις"ειπε
"δεν τα εννοουσα οσα έλεγα" ξεστομισα
"Αληθεια alicia δεν χρειάζεται να απολογηθεις" ειπε
"Ενταξει" ειπα
"Ηρθα εδω για να σου προτεινω αν θελεις να παμε για φαγητο σήμερα;"ρωτησε
"Ναι φυσικα" ειπα
"Θα περασω να σε παρω κατα της 8 η ωρα" ειπε και μου χαμογελασε,εγνεψα καταφατικα το κεφάλι μου και τον ειδα να κλεινει την πορτα πισω του  και να φευγει εγω εκεινη την ωρα ημουν σαν χαμενη...Οταν συνηλθα καθησα στον καναπε και πηρα τα κορίτσια σε βιντεοκληση...

"Γεια σας κοριτσια" ειπα
"Που χαθηκες εσυ;" με ρωτησαν
"Ημουν στο νοσοκομείο απεβαλλα" ειπα
"Πως εγινε αυτο;" ρωτησαν
"ο μπαμπας μου εμαθε καποια πραγματα για τον Bruno ηρθε εχθες τσακωθηκαμε και ο Ignazio με μετεφερε στο νοσοκομειο" ειπε συνοπτικα
"Τι εμαθε;" ρωτησε η Anne
"Οτι δεν ηταν στο στρατο ολα αυτα ηταν ενα βρομικο σχεδιο,ειχε παει στην αμερικη και δουλευε σε ενα μπαρ και ειχε της γκομενες εκεί σε μια βιλα" ειπα
"Ειναι αληθεια αυτα;" εμειναν αφωνοι
"Αληθεια ειναι, εχω ηχογραφήσεις και φωτογραφίες" ειπα
"Αρα σε δούλευε ενα χρονο" ειπαν
"Ακριβως, αλλα τωρα δεν με νοιαζει, ο Ignazio μου προτεινε να βγουμε για φαγητο" ειπα
"Αντε φιλεναδα να κανεις επομενο βημα ο Αξιωματικος ειναι κουκλος κανε το πρωτο βημα" ειπε η Marie και μου εκλεισε το ματι..
"αν με θέλει ας το κάνει ο ιδιος το πρωτο βημα"ειπα

My Officer 1Onde histórias criam vida. Descubra agora