Benim için çaresiz

Daha çok küçükken

Öncelikle hayatımın çok zor zamanları olmadı ama çocuk olmanın ve hayatımın en güzel senelerini sürekli ağlayarak geçirmemi unutamıyorum ve benim en kötü yılarım belki...
Benim ailem biraz karmaşık bi aile aslında 5 kardeşiz en küçükler benim 2 ablam 2 abim var ancak bunlardan sadece 1 tane öz benim bir büyüğüm olan abim öz olan abim diğerleri ise üvey ve hatta bu üvey kardeşlerimden birini hiç görmedim bile ancak sadece duydum .
Peki bu icat kardeşler nerden geldi ?
Babam annemden önce başka birisiyle severek evlenmiş ve onunla 2 çocuğu olmuş başta ve bu evlilik sürecinde aldatıldığına şahit olmuş ve boşanmış ancak boşanırken eski eşi hamileymiş babam çocuk kimden olduğunu bilmediği için ve daha doğmadı için onun vekaleti annede kalmış bu yüzden dolayı onu hiç göremedim ancak babam onun da babamda hakkı olduğunu düşünerek o çocuğu da üzerine almış aslında çok güzel bir hareket çocuğu kimsesiz bırakmamış .
Eski eşinden boşanınca annem ile evlenmiş annem kulağında işitme sorunu olan birisi ama cihaz ile gayet iyi bir şekilde duya biliyor .
Ama bu annemde çok zor bir tramvaya neden olup onu özgüvensiz yapmış ve bu yüzden okulu felan bırakmış ardından babamla evlenmiş ama şimdi olsa babamla asla evlenmez üvey çocukları nedeniyle .
Benim küçüklüğüm annemin babamın bu kavgalarıyla geçti onlar üvey ama öz gibiler benim için ama annem için öyle değil pek annem kalbi taş olmuş bi insan kimseye acımaz babamda merhamerli ama herşeyi ben bilirim havasında birisi babam küçük yaşlarda Ankara'ya çalışmaya gelmiş bu yüzden gençliği biraz haytalıkla geçmiş Furkan abim de babamın gençliği gibi geçiriyor ama daha pis bir vaziyete üvey kardeşlerim evlendim gittikten sonra çocukluğun boka sardı yılar başladı .
Ben babamdan çok dayak yedim ama hep değmeyecek şeyler yüzünden .
Size kıskanıyorum gibi gelicek ama alakası yok.
Hatta şöyle kanıtlıyım küçükken kanepede abim uzanıyordu  ucuna oturdum abim ayağıyla felan iteledi babamda görünce beni azarladı kaldırdı ordan ardan 30 dk geçti abim bir yere gitmişti ben uzandım aynı yere o gidince geri geldi o oturdu ayak ucuma ben ayağımla felan itelemedim bile abim kendi Çek ayağını başka yere koy felan dedi babam döndü bana 1 saat kızdı azarladı o gün , o kadar çok ağladım ki gözlerim şişti .
Furkan abimle aramda 1.5 yaş var ve benden 10 yaş büyük muamelesi yaptılar .Bu yüzden kendini birşey sandı hep her yerde eser kükrer ama göt korkusundan gençliğinde bile kavga etmez babamı arar onu çaptırdı kızlar için dövüşür her ay başka bir kızla sevgili olurdu .
Neyse konumuza dönelelim biz küçüklükten beri araba sürerdik ama babam verdikçe babam bana hiç vermezdi hep abim sürerdi hatta şöyle anılarımda var ben arabayı isterdim vermezdi abim isteyince verirdi (ben süremediniz için değil sürekli sürdüğüm yerlerde isterdim )
Ben arka koltukta sesiz sesiz ağlardım ...
Ben hep itelendim babam tarafından annem beni sever ama anneme gider sarılırdım annem daralıyorum diye iterdi beni insan oğlumdan daralır mı ?
Oysaki annemin her türlü özel gününde en güzel şekilde hediyesini alır mektup şiir yazar verirdim sabah erken kalkar uyanmadan bitiriyim diye uğraşırdım sonu ne oldu sarılınca itildim...
Babama içimden gelip sarılmadım bile ben neden çekindim hep babama sarılmakta çekinmek belki en ağır şeylerden birisi belki de.
Hastalandım annem dizi izliyor ben ateşliyim anneme yalvarıyorum dizi reklama girsin bekle diyo günlerce ağladım bentle bir söze ben bu evde nelere nelere sustum nelere göz yumdum gıkım çıkmadı .
Abimle hep dövüştük biz hep bana büyüklük tasladı bende kavga çıkardım geldim babamdan dayak yedim birley yapmadım abim herkesin içinde defalarca beni Rezil eti geldim babama söyledim dayak yedim asla unutmam ders çalışıyorum leptoptan abim geldi oyun oynuyacam kalk dedi kalkmadım kalkamıynca sesler yükseldi babam geldi ne oluyo dedi anlatık önce bilgisayarı kırdı der çalışamadım sonra yine bana vurdu abime der vermek için beni dövdü böyle saçmalık görmedim ben ona vericeğin dersi ona vur kır niye beni dövüyorsun ki benim canım yok mu belki bende hakkı daha çok babamın ama ben hakkımı helal etmiyorum.
Yine size böyle bir olayımı anlatıyım bir çarşamba akşamı yarın abisinde benimde beden dersimiz var abimin eşofmanı yıltırlmış bi kaç gün önce son gün aklıma gelmiş babamgile söylemiş benim eşortmanımj giyip okula gidicek bende yırtık olanı giyecekmişim olmaz dedim babam da annemde azına geleni saydı bana ama ben vermedim eşofmanı babam gitti akşam aldı ona bi eşofman benimde bir vakit sonra çıktı almam gerekti son günü unutmuşum babama saatlerce yalvardım yok gitmem dedi zamanında söyleseydin dedi şimdi benim isteğim şey ödev onu ki eşofman hangisi önemli ?
Bu bölüm bu kadar olsun ...