chapter 1

4 0 0
                                    

Dawn pov

"sociologist define customs as the values, beliefs, behavior and materi object that constitute a people's way of life. Values are defined-"

"heres your order ma'am, one americano latte" callie said and smiled at me. She's the owner of this caffe by the way she's not my friend she's just being friendly and kind to me whenever i come here and i do the same.

"thank you" i whisperd and she walked away then i continue writting a story. I'm a writter an unknownymous writter in social media, lagi sya nag tetrending sa twitter and facebook. I also made a story in wattpad but i prefer to post my story on instagram.

"hey didi" i looked at the guy who called me and its my bestfriend, ethan but i call him tan or tantan sometimes.

Umupo sya sa harap ko at nangalumbaba habang nakataas ng kilay na nakatingin sakin.

"what?" i asked

"c'mon youre always here bakit hindi ka mag enjoy?" he scoffed

"i'm already enjoying look" turo ko pa sa laptop ko

"enjoying my ass" sabi nya at umirap sakin kaya natawa ako. "bakit kasi ayaw mo sumama samin tuwing weekend ni enzo hindi yung palaging laptop mo lang ang kaharap mo"

I raised a brow "inaano ka ba ng laptop ko ha?"

"that's the reason kaya wala kang jowa eh apaka taray mo at puro laptop ang kaharap mo alam mo minsan pinagpaplanuhan na namin ni enzo basagin yung laptop mo nakakatampo ka na"

I sip a coffe "i can buy another one"

He maked face "ang yabang mo"

"i'm not mayabang. I'm being honest " sagot ko at muling nag type sa laptop ko "anyways where is enzo?" i asked. Dapat nandito sya para samahan din ako.

"nag hiking ulit" he said and sip in my coffee

"sino kasama nya?" tanong ko habang nasa laptop ang tingin.

"classmate nya niyaya nya mag hiking dapat tayo sana kaso baka bukas na tayo makarating sa top dahil sayo" nakangise n'yang sabi at taka kong syang tinignan.

"why me?"

"ikaw pa ba napakatamad mo" sagot nya

"youre being to harsh" i rolled my eyes

"wala ka ba talagang balak mag physical excercise? puro ka tipa sa keyboard. Mag hiking tayo next week or road trip"

Deep sigh "tan how many times do i have to tell you na nakakatamad gawin yung sinasabi mo"

"mas nakakatamad naman ginagawa mo" sagot nya at pinaningkitan ko sya ng mata

"mas nakakatamad yung ginagawa nyo"

"mas nakakatamad sayo" balik nya at nag cross arms pa.

"sayo"

"hindi kaya sayo kaya" this time nakataas na ang kilay nya.

"mas nakakatamad sayo period bitch" i said and rolled my eyes then he held his chest as if it hurts.

"ha grabe ka" sabi nya at mahina akong natawa "pasalamat ka may galang ako—oh! Kuya buhay ka pa?"

Napatingin ako sa kumalabog sa tabi ko at nakita kong may lalaki nadulas. Ow shit so embarassing. Nakatingin ngayon sakaniya yung mga tao dito sa loob ng coffeshop.

Tumayo ako para tulungan sya tumawa. Hawak hawak nya ngayon ang tuhod nya na tumama sa sahig at ang isang kamay ay nakahawak sa canon camera na nakasabit sa leeg nya. Gladly hindi nagasgasan 'yon

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 22, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

ARAW-ARAW Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon