Letters 💢 jaehyun + rosé ✔

0.1: one shot ✔

"Pekâlâ şu an Jaehyun'un evindeyim Jendeuk." Telefonu kapatmak yerine sessize aldım ve Jaehyun'un yan komşusundan aldığım anahtar ile kapıyı açıp içeri girdim. Ardından aramayı sesliye alıp konuştum. "Nerede pasaportu?"

Jennie konuştu. "Odasında, çalışma masasındaki çekmecedeymiş." Yutkundum. "Pekâlâ, kapatıyorum."

Odası olarak tahmin ettiğim odaya girip çalışma masasına yaklaştım. Öncelikle Amerika'da uzun bir süre kalacağı için çalışma masası üzerindeki çeeçeveden kendi fotoğrafını aldım. Ardından çekmeceyi açtım. İçinden çıkardığım pasaportun altındaki beş adet zarf ile kaşlarımı çattım. En üsttekinin üzerindeki yazı ile kaşlarımı daha çok çattım.

"Benden Park Chaeyoung'a."

Zarfları çantama atıp evden çıktım ve evin kapısını kilitleyip ardı ardınca yan komşusu ve en yakın arkadaşı aynı zamanda Jennie'nin sevgilisi Taeyong'un dairesinin kapısına vurmaya başladım. En sonunda açıldığında anahtarı eline bırakıp koşarak merdivenleri inmeye başladım. Asansörü beklemeye vaktim yok.

Koşarak taksi durağına koştum. Gelen ilk taksiyi çevirip içine atladım ve nefes nefese konuştum. "WonJu havaalanı lütfen." Adam kafa sallayıp sürmeye başladığında elimi çantama atıp bir mektupu alıp açtım.

"Sevgili Chaeyoung,
Sanırım mektuplar böyle başlıyor. İlk mektubumu yazıyorum, kusura bakma lütfen. Bir de sayısalcıyım ve bu yüzden çok güzel cümleler kuramıyorum. Bu yüzden kısaca belirteceğim her şeyi. Öncelikle sana aşık oldum Chaeyoung."

Son cümle ile içimde oluşan dalgalanmalar şiddetlendi. Yüzüm gülmeye, içim kıpır kıpır olmaya başladı çoktan.

"Ben Amerika'ya gideceğim, biliyorsun. Gittiğimde hep aklım sende kalacak. Senden isteyeceğim şey bana karşı olumlu duygular beslemen değil, yalnızca kendine iyi bakman. Aklım hep sende kalırsa Amerika'daki işlerime odaklanamam. Umarım bu yazımı uçağa binmeden önce görebilirsin ancak senin farkedebilmen için çekmecemden çıkartıp senin önüne koyabilir miyim bilmiyorum-"

Sessiz bir şekilde okuduğum satırları bölen kişi taksiciydi. "Geldik hanımefendi." Taksimetrede yazan rakamı cüzdanımdan çıkartıp uzattım adama. Ardından koşarak havaalanına girdim. Birkaç üst taraması ardından deli gibi Jaehyun'u aramaya başladım.

Arkası dönük bir şekilde turların yazılı olduğu dijital tabelaya bakıyordu. Yanında Jennie yoktu. Gülümseyerek yanına koştum. "Bu pasaportun." Elimdeki pasaportu uzatmanın ardından elleri arasına alıp gülümsedi. "Teşekkürler Chaeyoung."

Ayakuçlarıma çıktığımda da yetişemeyeceğim için Jaehyun'a döndüm. "Eğil, kulağına bir şey söyleyeceğim." Kaşlarını çatarak eğildiğinde büyük bir cesaret sonucu dudağına saf bir öpücük kondurdum. Ben geri çekilip ısınan yanaklarımla vereceği tekpiyi beklerken o yalnızca dikleşip gözlerini kapatmış ve gülmüştü.

"Az önce ne yaptın?" Sorusu ile omuz silktim. "Sadece hoşçakal öpücüğüydü." Tek kaşını kaldırdı. "Ne kadar masum, değil mi?" Güldüm. "Mektubunu okumasam bu cesareti kendimde bulabilir miydim sanıyorsun aptal."

Kaşlarını kaldırdı. "Okudun mu tüm mektupları?" Kaşlarımı çattım. "Sadece bir tanesini okudum. Yazım yanlışların vardı, sözelin berbat!" Güldü ellerimizi kenetleyip bedenimi kendine çekti. "Amerika'ya gittiğimde aklım sen ve bir ihtimal tanışacağın bir erkekte olacaktı. En azından şu an sevdiğin kişiyi bile bile ve içim rahat bir şekilde ayrılacağım ülkemden." Kollarımı dolayamayacağım için yalnızca yetişen ellerimi koydum boynuna.

"Aklın kalmasın Jaehyun. Kendime çok iyi bakacağım."

Kollarını belime dolayıp alnımı öptü. "Seni seviyorum Park Chaeyoung, işim bitip de buraya geri dönene kadar beni bekler misin?" Gülümsedim. "Hem de dört gözle." Güldü. Gözünün önüne düşen saçlarını ellerimle geriye attım. "Saçların çok uzamış Jaehyun!" Kaşlarını çattı. "Yakışıyor diye uzatıyordum."

Gözlerimi kıstım. "Zaten çok yakışıyor. Oraya gittiğinde yapacağın ilk iş saçlarını kesmek olacak! Kesmenin ardından bana fotoğrafını atacaksın ki emin olayım.

Güldü. "Pekâlâ Park Chaeyoung." Gülümsedim. "Seni çok özleyeceğim." Yaklaşıp dudaklarımı öptü. "Ben de öyle güzelim."

Bu kadar güzel olmamalısınız!