κεφάλαιο 20ο

212 20 0
                                    

Επικρατησε ξαφνικα υσηχια ολοι κοιταζοντουσαν εγω ειχα κατεβασμενο τον κεφάλι μου και επαιζα με τα δαχτυλα μου..
Η Anne εσπασε αυτη την σιωπη και ξαφνικα ανοιξε το στομα της...
"Πηγατε για αναγνώριση;"ρωτησε
"Ναι ο ενας απο αυτους ηταν οντως αυτος"ειπα
"Μια χαρα τωρα θα τον στριμωξουν και θα μαθουν ποιος ηταν ο αλλος"ειπε
"Δεν θα μιλησει ο αλλος κυκλοφορει εξω και η αστυνομια δεν κανει τιποτα φοβαμαι και την σκια μου"ειπα νευρικά και φωναχτα
"Ηρεμησε αγαπη μου"με παρηγορησε ο Ignazio..
"Πως να ηρεμησω δεν μπορω νιωθω εναν κομπο στο στομαχι μου ειναι μνημες που δεν ξεγραφονται,ειναι πληγες που δεν φεύγουν, δεν νιωθετε αυτο που ενιωθα εγω μεσα σε ένα δωματιο με τεσσερις τοιχους,ενιωθα οτι δεν θα ξαναβγω ποτε απο εκει μεσα, οτι θα ειμαι κλεισμένη για πολλα χρονια ακομα δεν ηξερα αν θα ζω η αν θα πεθανω"ειπα
Ο Ignazio με πηρε μια σφηχτη αγκαλια και κατευθειαν ένιωσα ασφαλεια και σιγουρια...
"Παμε αυριο για μπανιο;"αλλαξε θεμα η Marie ..
Ολοι συμφωνησαν χωρις να απαντησω εγω και απλα κουνησα τον κεφάλι μου καταφατικα...

Ο Bruno ηταν με τον brat νωριτερα και χτυπαει το κουδουνι του ο Bruno κρυβοταν...
"Παρακαλω"λεει ο brat
"Αστυνομια συλλαμβανεσαι για απαγωγη"ειπα και τον περασαν χειροπεδες...
Ο Bruno πηρε τηλέφωνο την Daniella και της ειπε να παει σπιτι του να παρει τα λεφτα και ολα και να φυγει για να μην τον ανακαλυψουν...αλλα τον ανακαλυψαν πρώτοι τα αγορια... Την ωρα που εμπαινε μεσα αυτη η γυναικα την φωτογραφισαν οπως και οτι υπηρχε μέσα στο χρηματοκιβωτιο και τα εστειλαν στην αστυνομια και του εκαναν καταγγελία...μπορει ο Bruno να διέφυγε στο εξωτερικο...

Ισως τα λεφτα ηταν η εξουσια του..παντα εκμεταλλευόταν ειχε και αυτός λεφτα και μπορουσε να κανει οτι θέλει...μπορει ενα μεριδιο απο τα λύτρα να πηγαν σε τοκογλυφους η ισως σε χαρτιά που επαιζε αυτο εκανε παντα..

Προς το βραδακι γύρισαμε στο ξενοδοχείο ημουν εξαντλημενη...αλλα ο Ignazio ειχε αλλες διαθέσεις...
"Εχω ενα σχεδιο"μου ψυθυρισε και χαμογελασα
"Θελω να φορεσεις το μαγιο σου θα σε περιμενω στην πισινα"ειπε και βγηκε απο το δωμάτιο...
Αναστεναξα και εβγαλα τα ρουχα μου φορεσα το μαγιο μου..
Και κατεβηκα στην πισινα δεν υπηρχε ψυχη ολοι ηταν στα δωμάτια τους κοιμοντουσαν.. Μονο αυτοι που ξενυχτουσαν στο μπαρ..και η ρεσεψιονιστ...
Τον ειδα να με περιμένει μεσα στην πισινα εγω καθησα μπροστα του και μονο τα ποδια μου μεσα στο νερο με τραβηξε στην αγκαλια του χωρις να χτυπησω και με κολλησε στην γωνια της πισινας με φιλουσε στο λαιμό...και εκεινα τα λεπτα περασαμε μια στιγμη παθους...
Οταν ειδα οτι ο Ignazio κοιτουσε αλλου με τρόμο γυρισα το κεφαλι μου...και αντικρυσα τον Bruno να τον σημαδεύει με το οπλο..
"Bruno μη σε παρακαλω" τον παρακαλεσα, αλλα ηταν ανεκδοτος...
Ηταν μεθυσμενος φαινόταν ρακος ενας διαλλυμενος χωρις να εχει αισθήματα, είχε μια πικρια ενα μισο...τραβηξε την σκανδαλη...

My Officer 1Where stories live. Discover now