My Officer 1

κεφαλαιο 25ο

Αφου οι γιατροι ειδαν πως ειμαι καλα και εγω λιγα τραυματα πηρα εξιτηριο και εφυγα.... Με περιμενε εξω απο το νοσοκομειο η Daniella...
"Σε ευχαριστω μου εσωσες την ζωη" της απαντησα
"Επρεπε να σε προστατευσω,και εσυ το ιδιο θα εκανες" ειπε
"Σε ευχαριστω" ειπα
"Να εισαι καλα" ειπε και εφυγε απο το οπτικο μου πεδιο
Εγω προχωρησα προς την αλλη κατευθυνση και οσο περπατουσα σκεφτομουν κιολας αυτα που περασα με τον ignazio.. Ηταν τοσο τελεια η εμπειρια που περασαμε...απο την αλλη ερχοταν σκεψεις με τον bruno που ηταν ο χειροτερος ανθρωπος...
Περασε η μερα και και αρχισε να νυχτωνει καθισα σε ενα παγκακι οι αναμνησεις  γυρνουσαν στο μυαλο μου. Τιποτα δεν ειναι το ιδιο,ειναι τοσο εντονη η απουσια του.. Δεν γυριζω πισω...θα γυρισω στους γονεις μου... Περπατησα και επειτα απο 30 λεπτα εφτασα εξω απο το σπιτι... Τους ακουσα να μαλωνουν δεν επιασα κατι συγκεκριμενο, πηγα απο την πισω αυλη και ανοιξα σιγα σιγα την μπαλκονοπορτα πλησιασα το σαλονι και τωρα ακουγα...

"Που πηγε η κορη μου; Μου λες μεσα στην νυχτα;" φωναζε
"Θα την βρουμε δεν νομιζω να χαθηκε" ειπε  ηρεμα

Ανεβηκα της σκαλες αθορυβα και μπηκα στο δωματιο μου κλειδωσα και επεσα στο κρεβατι μου... Ποσο μου ειχε λειψει το δωματιο μου απο τοτε που βρηκα αλλο σπιτι και εμενα με τον bruno και τωρα με τον ignazio δεν γυριζω πισω...

αρχισε να ξημερωνει και εγω δεν μπορουσα να κοιμηθω,στριφογυριζα ολη την νυχτα...
Το πρωι η μητερα μου εφυγε γιατι ειχε πτηση και ο μπαμπας μου γυρισε στο καραβι.. Εγω κατεβηκα αργοτερα να φτιαξω πρωινο και υστερα ανεβηκα επανω ωσπου ακουγα κλειδια ετρεξα και κρυφτηκα στην ντουλαπα...
Ανεβηκε ο αδερφος μου και εψαξε παντου στο σπιτι και σε ολα τα δωματια και το τελευταιο αφησε το δωματιο μου ανοιξε την πορτα και δεν με βρηκε μεσα... Καθησε στο κρεβατι μου και τηλεφωνησε...
"Ignazio δεν ειναι ουτε εδω εψαξα πρεπει να καλεσουμε αστυνομια" ειπε και το εκλεισε το εβαλε στην πισω τσεπη του και του επεσε της ωρα που σηκωθηκε και εφυγε κλεινοντας την πορτα πισω του...ανοιξα την ντουλαπα το αρπαξα και καλεσα με αποκρυψη τον ignazio...
"Παρακαλω" απαντησε
"Αν ανυσηχεις ειμαι καλα αλλα δεν θα σου πω που ειμαι δεν θελω να καλεσεις την αστυνομια" ειπα και το εκλεισα εσβησα την κληση και ακουσα ξανα κλειδια ξανα μπηκα στην ντουλαπα και ακουσα να βριζει ο αδερφος μου.. Χτυπησε το κινητο του..
"Μολις με πηρε τηλεφωνο" ειπε
"Και τι σου ειπε;" αναφωνησε
"Οτι ειναι καλα και να μην ανυσηχουμε και να μην καλεσουμε αστυνομια" ειπε
"Αφου ειναι καλα αυτο εχει σημασια μην ανυσηχεις θα γυρισει σπιτι θελει χρονο μονο" απαντησε και το εκλεισαν.. Φευγοντας εκλεισε την πορτα πισω του και επεστρεψε στην Marie... Βγηκα απο το δωματιο και πηρα την αποφαση να γυρισω πισω... Χτυπησα την πορτα και μου ανοιξε επεσε στην αγκαλια μου και με αγκαλιασε σφηχτα τον εσπρωξα και ανεβηκα στο δωματιο μου...