Zaman bir döngüdür.
Bazen bir dairenin etrafında dönen iki çubukta , bazen geçmişin ve geleceğin aynı eksende döndüğü iki çarkta. Yelkovanı yaralayan akrep , geçmişe vurduğunda gelecek kanlar içinde kalmıştı.
Babasını hapse tıkmak isteyen bir savcı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ÖNEMLİ NOT : Olaylar ve kişiler hayal ürünüdür.
!! DÜZENLENMİŞTİR !!
(: HADİ BAŞLAYALIM :)
* 19. Bölüm : Asi *
"Beklenmedik çok şey var hayatta..."
Kimse bilmez ama bir an için dünyaya gelir bütün insanlar. Bir amacı vardır her canlının , dünyaya gelme amacı. Yaşam ile ölüm arasındaki o ince çizgide yaşar bütün insanlar. Ne kadar ince bile olsa bütün herkes sığar oraya. Bir an yaşarsın sadece burada , bir anda yok olursun ve ne olduğunu anlamazsın bile.
Bir varsın bir yoksun aslında. Masal gibi başlar kabusla biter her şey. Tam olarak kimse mutlu olmaz hayatta. Bir mutluluk için geldi insan , bin mutsuzlukla gitti dünyadan.
Çok farklı bir an yaşıyordum. Beklenmedik , hayal kırıklığına sebep olan ve hücrelerime kadar yanlış hissettiren bir an. Sanki tam da şu anda koca bir trendim , o uzun trenin beş tane vagonu vardı. Bende o son vagondaydım bütün her şeyi en son gören en son farkeden insanları taşıyordum içimde. Ve tam da su an o vagon koptu , ben ve içimdeki insanların hepsi endişe içinde izledik her şeyi. Sonunda yere çakılacağımızı bilerek , bir sürü feryad duyuldu o insanlardan , bir sürü göz gördü ölümü ve sustular. Yere çakıldılar ve bütün sesler sustu. Bir tek ben sağ kalmıştım , o kadar ölüyü gören bir tek ben.
Belimden ve kolumdan tutan kollar beni sardığında susmuş bütün sesler arasında ilk onun ,"Kurtulduk. İyisin." Sonra da bize arkası dönük olan Mert'in sesini duymuştum.
"Ulan puşt! Pamir itinin yapacağı planı seninde elini ayağını sikeyim! 40 yıllık birikimini mi çıkarıyorsun ecdadının amına koyduğum?!" Mirza ve Mert'in söylemleriyle duran durgunluğum beynimi onlara yönlendirmisti yine de. Duyuyordum ama tepki veremiyordum. Vücudum yetisini kaybetmiş duygularda boğulurken iyice doldum.
