FOUR BLUE EAGLE'S SERIES-1: THE DEVIL AND SNOW WHITE

PROLOGUE

"What is your fuckin problem!" singal sa'kin ni Xenon. Ilang beses ko siyang kinakalabit sa balikat niya.

Nakahiga kasi siya duyan habang nasa ilalim kami ng punong ng manga. May tinayong maliit na kubo si Tata Berting upang maging tambayan namin ni Xenon.

Si Xenon kasi ang body guard ko at umalis kami ng Manila dahil sa mga naka-ambang panganib sa'kin. Sabi ni Daddy magaling daw na body guard itong si Xenon ngunit dalawang araw na ma-hired siya hindi ko pa siya nakitang ngumiti kahit kaninong tao. Siguro dahil may epekto ang blue niyang mga mata sa mood niya.

"Ang sungit mo naman," sabay simangot ko.

Matalim akong tinitigan ni Xenon.

"Bakit ba kayong mga babae nakakainis? Stop ruin my sleep if you don't want to ruin your life,"

"Suplado mo naman, gusto ko lang naman na samahan mo akong pumunta ng mall  ang boring na kasi rito."

Tinitigan niya ako ng masama."It's not my problem, tigilan mo ako dahil kanina pa ako badtrip sa'yo." sabi niya.

"Bakit kasi ikaw ang napiling maging body guard ko ang boring mo'ng kasama,"

Nilingon ako ni Xenon. "Why don't you ask to your stupid father. I don't want to protect you, I prefer to protect the dog than you,"

"Ang sama mo!"

"Satan is my friend, and my name has been listed in hell for a long time. So I knew I was bad. Don't worry when I run out of patience with you, I will kill you." sabi niya.

"Tse! Sayang pagiging guwapo mo," sabi ko.

Nanlaki ang mata ko nang ilabas niya ang baril at tinutok sa'kin.

"A-Anong gagawin mo? Nagbibiro lang naman ako," halos maihi ako sa takot nang itutok niya ang baril sa'kin. Hindi ko akalain na ganito pala kalakas ang sapak nito sa ulo.

"Lie down if you don't want to shoot you,"

Mabilis pa sa alas-kwatro na dumapa ako pagkababa ko bigla namang bumagsak na lalaki galing sa kabilang bahay, pagkatapos nagulat ako nang makita ako ang mga lalaking papalapit sa'min at may hawak na baril. Bumangon si Xenon at pagkatapos ay hinila ako.

"We are no longer safe here. Let's leave now!" sabi nito.

Halos maihi ako sa takot dahil pakiramdam ko katapusan na namin limang lalaki ang humahabol sa'ki at pawang may mga hawak na baril.

Humalakhak si Xenon habang tumatakas kami.

"Ang sarap niyang sapakin promise."

"Ano ba'ng nakakatawa? Hinahabol na nga tayo ng mga masamang tao tawang-tawa ka!" sabi ko.

"This is my long-awaited day, ang makipaghabulan kay kamatayan."

Ipinasok niya ako sa loob ng bahay na tinuluyan namin. "Hide there. I will play with them," sabi niya sa'kin.

Wala akong nagawa kung hindi ang sumunod sa kanya. Narinig ko pa ang malakas niyang tawa nang buong tapang na sinalubong ang mga kalaban.

Ilang saglit pa wala na akong naririnig na putok ng baril.

"Baka namatay na si Xenon? Kung hindi ba naman may sapak sa utak sinalubong ang mga kalaban."

Makalipas ang kalahating oras nakarinig ako ng nakaka-indak na music. Lumabas ako sa pinagtataguan ko at dahan-dahan kong sinilip ang labas. Laking gulat ko nang makita ko si Xenon na nakahiga ulit sa duyan habang humihithit nh sigarilyo, may sound trip pa ito. May matsa ng dugo ang damit niya.

Tinakpan ko ang bibig ko nang makita ko ang mga lalaki na umaagos ang mga dugo at wala ng buhay.

Paano niya na-patay ang lahat ng ito? Hindi kakayanin ng isang ordinaryong tao ang patayin ang mga ito.

"Just sit and ready for your explanation. I called the police, and they were definitely on their way." Kampanteng sagot nito.

Lumapit ako sa kanya at matalim akong nakatitig sa kanya.

"Who are you? how did you kill all those men alone?"

He stared at me. "Ako ang taong papatay sa'yo."

Bigla akong napa-atras sa sinabi niya dahil sa matinding takot.