My girl is a Mafia!!

12th Scene The Accident

~~~~~JEN's POV~~~~~

Nakita kong bumagsak si Kara at tumama ang ulo niya sa malaking mesa na natumba kanina. Kaya mabilis ko siyang nilapitan.

"Kara! Kara" tawag ko sa kanya. I held her and felt a warm liquid dropping at the back of her head and I a familiar drowsy smell.

Nung nakita ko kung anong liquid iyon ay nag panic ako agad. "No, No." I murmured with myself.

Nasugatan si Kara at nag dudugo ngayon ang ulo niya. "Kara."

"I- I didn't mean it" I heard Ace's voice and his nervousness.

"Let's take her to the clinic. Dali" pagpapanic ni Wendyll.

Walang nangahas na lumapit sa amin. Siguro dahil na din sa sinabe ni Ace kanina. Mas natakot pa ang mga ito kinila Ace kesa may makitang mamatay sa harap nila. Mga hayop kayo.

"Ano ba? tulungan niyo ko." Sigaw ko sa mga ito. Habang hawak hawak si Kara.

"M-may d-dugo. Jen may dugo" sigaw ni Izzy sa akin.

I already see that. Patuloy parin sa pag agos ang dugo sa ulo ni Kara kaya kulinuha ko yung panyo sa bulsa ko at tinapal iyon sa sugat niya. Matulis yung dulo nang mesa na kinabagsakan ni Kara. Kahit na itakip ko ang kamay ko sa panyo ay masyado atang maliit at manipis ang panyo ko para patigilin ang dugo sa ulo ni Kara.

"Utang na loob tulungan niyo ko" pag mamaka awa ko sa kanila. Since no one is still helping us.

I prayed so hard that someone helped us. Hindi puwedeng mangyare to kay Kara. Tiyak akong mag kakagulo hindi lang sa Underground World kung pati narin diro kung may nangyareng masama sa kanya.

Para namang binuhusan nang malamig na tubig si Ace at tumayo siya nang mabilis at binuhat si Kara papuntang clinic.

"I am trying to stop the wound call an ambulance. Idadala natin siya sa ospital." Utos sa amin nung nurse na naka asign ngayon.

Mabilis akong pumunta sa area na sinabe ng Nurse para icheck ang number ng ospital at tawagan sila sa for assistance. Ang sabe ng Nurse sa amin ay masyadong malaki ang sugat ni Kara at kailangan siya maidala sa Ospital. Inaagapan lang niya ito habang wala pa ang ambulance.

Nang dumating ang ambulance ay sumama ako sa kanila. Tinawagan ko narin si Okaasan at sinabe ang nangyare kay Kara. I bet right now she is panicking.

When we were on the hospital. I was watching the red light of the ER and waiting for the surgery to be finished. Narinig ko na may papunta sa direction ko.

"Damn, Ace?" Rinig kong nag aaway away ang mga mag kakaibigan sa nangyare.

I still can't process what happened and why it happened. But one thing for sure. May kailangang mag bayad.

Lumapit ako sa kanila at hinarap ko yung apat na lalaki na dahilan kung bakit andito ang kaibigan ko. "Pag may nangyareng masama kay Kara. Hinding hindi ko kayo mapapatawad.." Masamang babala ko sa kanila.

I can feel a moist water building up on my eyes. Hindi pwedeng may mangyaring masama kay Kara siya na lang ang pamilyang meron ako. Simula nang mamatay ang mga magulang ko kinupkop ako nang mga Alaude siya ang naging lahat sa akin. Nanay, kapatid, kaibigan at taga pag tanggol kaya hindi pwedeng may mangyare sa kanyang masama.

"Mag punas ka muna" sabay bigay sa akin nang isang panyo.

Tinignan ko lang siya nang masama. "Hindi ko kailangan ng panyo niyo."

"Look! it was an accident." Pag desepensa niya sa kaibigan niya.

"Accident? Kung hindi kasi kayo bully wala sanang tutulungan si Kara na nabu-bully at hindi sana hahantong ito sa ganto." Paninisi ko sa kanila. "Humanda kayo. Kapag may nangyaring masama sa kanya. Papatayin ko kayong lahat." Sambit ko dito.