Şöyle başlıyor yazar sözlerine.
O balık sudan çıkmayı eğer
isteseydi bunu göze alırdı
Binlerce hatta yüzbinlerce balık her gün bir arada yüzdüğü halde birbirlerine çarpmamayı başarmaktadırlar.Çünkü vücutlarında çizgi bulunur.O çizgi onların herşeyidir.Çevrede olan biten herşeyi bu sayede hissedebilirler.Birbirlerine bu sayede çarpmadan yüzerler işte.
Aslında insanlara benzedikleri sayılabilir
Saçma ama benzer yönlerimiz var.
Benim açımdan böyle.Çizgimi bozmam, ve yolu takip ederim.Biri çizgisini bozmayıp bana çarpmadıgı sürece kimsenin yoluna çıkmam.Yanlız olmak iyidir bazen.Size kendinizi dinlemeyi öğretir.
Elimi bir kez daha suyun içine sokup içinde usulca gezdirdim.Güneş yeterince yakından beyaz tenime vuruyor, serin havada ısınmamı sağlıyordu.Bu sefer bir balık usulca suyun içinde dolaşan parmaklarıma yaklaşıp, neyin ne olduğunu anlamaya çalışır gibi yüzgeçlerini haraketlendirdi.Uzun ince parmaklarımın içinde dolanıp kendince suyu dalgalandırdı.Görüntü hoşuma gitmişti.Kücük balığın korkup kaçmasını önlemek için yavaş hareketlerle ceketimin içindeki poşeti alıp,ağzımla poşeti yırttım.Üzerinde bulundugum kayalıkların üzerine koyup tek elimle içinden ekmek parçasını suyun üzerine ufaladım.Küçük balık ufanan kırıntıların hepsini yakalamaya çalışıyordu.Sayıları git gide çoğalmaya başlayınca parmaklarımın arasındaki dalga koluma vurmaya başladı usulca.
Kedi sesini duyunca güneşin izin verdiği kadar sesin geldiği sol tarafıma döndüm.
Gözlerimi ,koyu siyah büyük gözleri olan kediyi görmem için epey kısmam gerekiyordu.Bi bana,bi suyun içine attığım ekmek parçalarına bakıyordu.
Gülümseyip ayağa kalktım.Poşetin içinde kalan ekmekleri ona uzattım ama begenmemiş olucak ki ,yerini değiştirip oturduğum Kaya'nın üzerine gelip oturdu.Güneş onuda rahatsız etmiş olucak ki gözlerini kapattı.Ellerimi üzerime silip geriye uzandım.Ceketin cebinden sigaramı çıkartıp sigarayı yaktım.Cakmagı çantaya atıp sigaradan derin bi nefes aldım.Kedi biraz daha yanaşıp miyavlayınca diğer elimlede güneşi engellemek adına gözlerine tuttum. Uzun bıyıkları elimi huylandırıyordu.Güneş git gide daha çok yakınlaştığı için gözlerimi artık hiç açmıyordum.Kaya'nın üzerine yatmış, sigaramı içiyor,dalgaların kayalara vurmasını dinliyordum.
Telefonumun çalmasıyla derin bi nefes alıp yarısı bitmiş sigarayı uzağa fırlattım.
Telefonu arka cebimden çıkartıp kulağıma dayadım.
"Nerdesin yine?."Annemin yarı alkolik ,yarı baygın sesini duyunca gözlerimi devirip geriye yaslandım.
"İşim vardı erken çıktım evden.Bir şey mi oldu?"
Derin bi iç çekip koltuğa oturmuş olucak ki"evde hiç bira kalmamış gelirken alsana dicektim bende "dedi.
"Daha ayılmamışsın bile kahve iç."
"Kahve sormadım sana Derin"
Ayağa kalkıp çantamı omzuma taktım.Kedi ani haraketimden korkup çoktan yanımdan uzaklaşmıştı.
"Gelirken alırım.işe gidicek misin?."
Annem sorduğum sorudan rahatsız olmuş olucak ki "Birde o vardı ya"diyerek sitem etti.
"Aynen "diyerek onun aksine düz bir ses tonuyla onu onayladım.
Bu sırada karşıdan karşıya geçmiş tekele girmiştim.
"Akşam uğrarım."
Gözlerimi tekelin içinde gezdirip cevap vermeden telefonu kapattım.Bu kadının sorumsuzluğu beni öldürüyordu.
Neyse ki kasada Orkun'u görmemle mood'um yerine gelmişti. Müsteriye sigara paketini vermek için arkasına döndüğünde yavaşça yaklaşıp kasanın üzerindeki şekeri alıp ağzıma attım ve uzun tahta kapının altından onun tarafına geçtim.
Ensesine şaplak attıgımla şaşkınlıkla arkasına dönüp hoşuna gitmemiş olucak ki bana göz devirdi.
İkinci şekeri agzıma atıp "naber düdük?"dedim.Bu ona bir kaç sene önce taktıgım lakaptı.Lolipop sevdiğim için bir akşam mesai saatinde en çok şekeri kim yer diye yarış yapıp tutuşmuştuk.O hırsla şekerin çubuğunu yutup iki gün düdük ötmüştü.
Bu anı beni ne kadar güldürsede onun hoşuna gitmemiş olucak ki hızlıca paketi müşteriye uzatıp ağzımı tuttu.
Elinin altından gülmeye devam ediyordum.
"Yavaş kızım biri duyucak şimdi."
