"JOYCE, my love take this ring, as the sign of my love, devotion, loyalty and fidelity. With this ring, I vow to be forever with you. I vow to hold you in my arms as long as I am breathing, you make me happy. You are my happiness. Ikaw ang mahalaga at pinakamamahal kong babae. You are more important than my doings, even in my life. Without you I'm nothing, you make Andrew Reyes complete and be the happiest man alive. I love you Joyce."
A tear escaped in my right eye. Sobra ang saya na nararamdaman ko ngayon, and then it's my turn to say my vows. Isinuot ko ang singsing sa daliri ni Andrew at puno ng pagmamahal na nginitian ito.
"Andrew, baby" Panimula ko
"Take this ring as the sign of my love, devotion, loyalty and fidelity. With this ring, I vow to forever with you, in sickness and in health in richer and in poorer, till death do us part." Sabi ko at nanginginig ang mga kamay na hinawakan siya
"I also vow to stay by your side forever kahit na maghirap pa ako. I vow to stay in your arms as long as God let me. And I vow to love you, no matter what happens. You said I'm your happiness, well, baby so am I, and I thank you so much for that. You are my life and happiness, Andrew. I love you so much, always remember that." Lumuluhang nginitian ako ni Andrew at dahan-dahang inabot ang aking pisnge-napapikit ako sa haplos niya, banayad at puno ng pag-iingat.
Then the priest's said
"I now pronounce you, husband and wife." Bumaling ito sa akin
"You may now kiss your groom." And with that, inalis ko ang veil na nakatabing sa mukha ko at hinalikan ang aking asawa na nakahiga sa hospital bed
Masigarbong palakpakan naman ang binigay sa amin ng mga nakasaksi nakita ko pang umiyak ang Mama at Papa ni Andrew
Pagkatapos ko siyang mahalikan nasilayan ko pang paano siya binawian ng buhay
Nakangiti siya sa'kin na hilam ang mukha dahil sa luhang nagsipatakan sa kanyang mga mata
Andrew left me-
Ang sakit sobra, parang sinagasaan ako ng sampung beses ng kunin siya sa'kin. Andrew has a lung cancer-stage 4 at bilang na lang ang araw niya mabuti na lang talaga at napapayag ko siyang magpakasal sa'kin.....
Ako talaga 'yung may gusto, sinabihan ko siya na magpakasal kami but he refuse it. Ayaw niya, kasi alam niya na in the end iiwan niya ako. Grabe, nakakabaliw lang isipin na wala na talaga ang asawa ko.
"Love Andrew, kumusta ka na diyan?" Pagka-usap ko sa libingan ng aking namayapang asawa pagkatapos kong ilagay ang bulaklak sa tabi ng kanyang tombstone
"It's been five years na din since kinuha ka ni God sa'kin" Humihikbing sabi ko ulit
I know na para akong baliw na kinakausap ang pumanaw na but I don't give a damn!
"I wish you're happy and contented wherever you are..."
In loving memory of
Andrew Reyes
June 20, 1995 - July 10, 2020
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Great Fiction Stories (Completed)
RastgeleThis is my first compilation of one shot stories, lahat ng karakter na nasa kwentong nilikha ko ay imahinasyon ko lamang at suhestiyon ng aking mga kaibigan. Ang lugar at ang mga pangyayaring naganap sa bawat kwentong inyong nabasa ay gawa gawa ko l...
