Adam..

32 2 8
                                    

Bir adam vardı içimde.Geceleri karartırdı,gündüzleri aydınlatırdı.Öyle güzel seven bir adam.Her şeyi üzerime yıkan sonrada zamana bırakan beni.Ben içime dolan duygularla sevdim.O ise bırakmayacağını söyleyip yine bıraktı beni.Kaldım yine,içimde kuruyan çiçeklerle.O başka bir gündü,ben başka bir gün.Biz buluşamadık hiçbir türlü.Güzel günlere,güzel hayallere niyetlenmiştik.O yine boş inşaat köşelerinde içti,bende ağladım.O yoktu,acılarımı topladım geçmedi.Defalarca giden benken,o tek bir gidişiyle kan ağlatmıştı içimi.Canım demiştim,içimden çıkıp gitmesin diye.Gökyüzüne karıştı,mavilikleri topladı.Mavişim dedi,öyle içten söylerdi,tüylerim diken diken olurdu.Ben geceydim,geceleri süslerdim yıldızları.Gözlerime kayardı uzaktan.Öyle bir konuşurdu ki,ben mi olgundum?,o mu bilemezdim.Bursa uçurum olurdu bana.Ayaklarım boşluğa düşerdi.Yanımda olurdu.Aşık olmamın sebebi şair olması değildi,kendini sevdirirdi.Öyle bir hayal dünyası kurardım.O yokken,içime doğardı sanki.Şehri sevdirmişti bana.Umut olup can olmuştu.Unuttuğumu sanırdı her zaman,aslında kalbimde saklanan bir düştü.En çok acıtan ise başka bir adamdı artık.Birbirimizi sevmeden önceki adam değildi artık.İçimdeki bütün güzelliği söndürdü.Onu severken başka biri olurdum,fakat artık çabalarım yok oldu.Yaptığım her şey kurduğum her cümle uçtu sanki.Ama yine kötü ben oldum o ise masum.Ben bencil oldum,o üzdüğü için suçlamadı kendini.Ay gitmişti,yıldızlarım ise yanmadı.O günleri bensiz tamamladı.Ben içine düştükçe kayboldum.Onsuzluk sıkıntı değildi,zihnime yaptığı davetsiz misafirlikti,onu düşündüren.Sevmedikçe her gün ayrı ayrı bir köşemden kırıldım ben.Hem yaptıklarına,hemde beni kendinden uzaklaştırmasına üzüldüm.Her gün bir hayal kurar göğe bakardık.Gök benim durağım oldu o yüzden.Göğü süsleyen yıldızlar bana bir umut oldu.Ben onun kalbine yetişemedim.O ise beni yalnızca hayallerindeki kişi olarak sevdi.İmkansızı oynadık biz.Kaçınılmaz olan ise tekrar dibe düşüşümüzdü.Elini kolunu bağlayan insanın tek kelime edemeyişi olmasıydı.Biz yüksekten düşüp tekrardan dibi boyladık.

Ben başka bir gün olmak istememiştim.Aynı gün olup yine onunla kalmak istemiştim.Uçurtma uçurup yine onun gözlerinin içinde görmek isterdim kendimi.Kabul edilebilir şey mi?.Kocaman bir haksızlık.Biten istekler ve beklenti karşılanmayınca her şey bitermiş ya.Sende öyle bittin işte.Bana sağır,başkalarına kör.Ben ise topal.Bana iyi hissetirirken,başkaları oldun sen.İlerisi derken ileriyi çoktan aştın sen.Sinirlenince sinir küpü oldun.Ne oldu bizden?.Kavga,tartışmalar.Hep sen istedin,ben hiçbir şey istemedim senden.Yinede yetinmedin.Sen bağıra bağıra canımı yakarken konuşmadım.Sustum,çünlü ben konuşsaydım yine bir biz olmayacaktı bizden.Evet,farklıdır dedim.Tonlarca anlam yükledim.Gökkuşağı oldu simsiyah.Evet,sevmiştim.Ama kendinden soğuttun.Ama hep benim gelmemi bekledin.Haklı haksız farketmezdi,her şeye rağmen halledebilirdik...



Siyah Ve Mavi Arasında...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu