De verplichte velden.

Caesar en de popkorn

~Caesars POV~

'Aaargh! Dit is niet je juiste kleur!' Ik hield een plukje haar tussen mijn duim en wijsvinger en keek Henk boos aan. 'Daar kan ik niets aan doen!' Hij sloeg zijn armen over elkaar. Ik zuchtte en nam een slok van mijn botox. Schaamhaar verven was altijd lastig. 'Misschien is rood een optie?' stelde Henk voor, zijn wenkbrauwen epilerend. Ik knikte instemmend. 'Dat is geen slecht idee. Rood is goed.' Jan stormde de kamer binnen. 'Jongens! Tinus is hier!' Ik sprong op en de afstandsbediening van de vriezer die op mijn schoot lag, kletterde op de tegels. 'Son of a Romken!' siste ik. Ik raapte de afstandsbediening op en stopte hem in mijn boekenkast. Ik draaide mijn haar in een staart. Tinus was een lekkere basispremie, vooral als het op nieren aankwam. Ik gaf hem een knuffel. 'Hee Beatrix. Alles goed?' Tinus glimlachte. 'Nee en met jou?' 'Ook niet.' 'Mooizo.' We gingen zitten op de bank en ik nestelde me tegen hem aan, mijn hoofd rustend op zijn schouder en bobbelbonk in de broek. Jan likte over zijn lippen. We besloten de film Zuckerberg te kijken, een horrorfilm over Nijntje die gaat kaarten. Henk propte m erin. Het begon leuk, met een pratende trein die koprollen maakt. Maar dan wordt het eng. Vooral omdat de trein en de lijm naar Egypte gaan en daar gaan ze skydiven. Ik verborg mijn gezicht in Tinus kraagstenen. Hij aaide mijn ogen en fluisterde lieve woordjes. Ik beleef zo zitten totdat Henk popkorn had gemaakt. Ik at. De popkorn viel. Boem. Midden in mijn geverfde schaamhaar. Ik begon te huilen. 'Jij bokkelpopkorn. Ik haat je!' Ik gooide het tegen het plafond. 'Hey jij goedgebruinde supergevoelige Griek stop daar eens mee.' zei Jan. 'Sorrie Delfie.' Jan glimlachte. 'Het is al goed mijn lieverd. Ik eet de popkorn wel uit je schaamhaar.'

Wat we toen deden, mag jezelf verzinnen, want ik ga je echt niet vertellen dat we gingen dammen nadat Henk teveel pikhouwelen had geabsorbeerd.

Tot de volgende kapitel!

Xxx je Caes