Ep1

19.1K 801 20
                                    

(Z)

ဆူညံေနတဲ့ဘူတာရံုထဲတြင္ဆိုလ္မွဘူဆန္ေျပးဆြဲသည့္ထြက္ခံနီးရထားတစ္ခုကို အမွီလိုက္ေနေသာ အရိပ္ေလးတစ္ခု။ ေဟာေနာက္ဆံုးေတာ့မွီသြားၿပီ။ ခံေခခ်င္ေတာ့ ​အရိွန္လြန္ၿပီး ေနာက္ျပန္က်ျခင္းပင္။

"shittt!!!"

"ဒီမွာ..အဆင္ေျပရဲ့လား"

Jung Kookသူ႔ေရ႔ွကအေသးေလးကို
ေပြ့ထိန္းထားရင္ေမးလိုက္မိသည္။ တဆက္ထဲအေသးေလးကသူ႔ကို တြန္းၿပီး

"ေက်းဇူတင္ပါတယ္.."

ေျပာၿပီလွည့္ထြက္သြားေလသည္။

*ဟက္...အေခ်ေလးဘဲ

အေသးေလးကသူကိုခံုရွာေနရင္ သံသယမ်က္လံုး
မ်ားျဖင့္ သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္ႏွင့္ သြားေလသည္။
လူကိုသူခိုးမ်ား ထင္ေနလာမသိဘူး ေနာက္ဆံုးေတာ့
Jung Kookသူ႔ခံုသူေတြ့လိုဝင္ထိုက္လိုက္သည္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အေသးေလးပါက ေဘးခံုတြင္
ဝင္ထိုင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ရထားထြက္ၿပီးခဏအၾကာ အေသးေလးက
မွန္မ်ားကို မွီၿပီး၍တရိပ္ရိပ္က်န္ခဲ့ေသာရႈခင္း
မ်ားကိုၾကည့္ေနသည္။ သူလဲလုပ္စရာမရိွ
တာနဲ႔ ေဘးကအေသးေလးရဲ့ မ်က္ႏွာအစိတ္အပိုင္မ်ား
ကိုေငးၾကည့္ေနမိသည္။

ေရႊဝါေရာင္ဆံပင္အုပ္အုပ္ေလးမ်ားသည္ ႏွဖူေပၚတြင္
ေနရာတက်လျခမ္းေကြးပံုမ်က္လံုးေမွးေမွးမ်ားေပၚကမ်က္ေတာင္တိုစိတ္စိတ္ေလးမ်ားရိွေနသည္။ ႏွာေခါင္းလံုးလံုးေသးေသးေလးကအသက္ကိုပံုမွန္ရူေနၿပီစိုအိေနေလာက္မည့္ႏႈတ္ခမ္းထူထူဖူးဖူးေလးကိုအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့ဂလုခနဲသေတြးၿမိဳခ်မိေတာ့သည္။ ၿခံဳေျပာရရင္အလြန္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေသာကေလးႏွင့္တူေလသည္။
ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ၾကည့္ေနတုန္း
ထိုေကာင္းေလးကသူမ်က္လံုးမ်ားကို လွည့္ၾကည့္လာသည္။
သူခိုးလူမိသလို ေခ်ာင္တစ္ခ်က္ဟန္႔လိုက္ရင္ ခံုကိုမွီ
ၿပီးမ်က္လံုးမ်ားမိွတ္လိုက္ေတာ့သည္။

Jiminသူ႔ကိုၾကည့္ေနတာသိသာ။ လူကိုစားမတက္
ဝါးမတက္ကိုၾကည့္တာ ေနာက္ဆံုးကိုယ္လဲသူ႔ကို ျပန္
ၾကည့္ေပလိုက္ေတာ့ အိပ္သြားေလသည္။

Dear Ko Ko (Completed)Onde histórias criam vida. Descubra agora