Alone.

Je zal toch alles alleen moeten doen.

Hey mijn naam is Lina.
Ik ben 21 jaar oud en ben momenteel deze dag 16 oktober 2020, 01:38 heel ongelukkig
Ik heb geen vrienden meer. Ik vertrouw niemand meer. Ben gestoken in mijn hart. Ik heb nu gezien wat echte slangen zijn.
Mijn broer mag me niet niemand ziet me graag.
Ik heb pijn overal pijn.
Ik huil me elke nacht in slaap. Mijn hoofd kan het niet meer aan.
Het is lang geleden om me nog eens geliefd te voelen. Altijd sluit ik me zelf op in mijn kamer. Niemand kijkt om me heen. Ik dacht dat ik een paar vrienden had. Maar ze bleken allemaal jaloers te zijn. Soms wil ik hier niet meer zijn. Iedereen doet mij pijn. Ik weet niet hoe of wat ik verkeerd doe. Ik ben meestal een stille meisje. Al heeel mijn leven werd ik gepest geweest. Ik ben daardoor heel onzeker geworden. Ik huilde elke dag. Ik had geen vrienden, niemand om me heen. Ik had altijd donkere dagen. Ik verstopte me altijd in het toilet. Niemand wou met me spelen of samen aan tafel zitten om te eten. Ze noemde me dikzak, varken, everzwijn. Mensen zoals jij horen niet op deze wereld. Ik kon het niet meer aanhoren. Op een dag kwamen er 2 jongens naar me toe en vroegen of ik vrijwillig mee ging naar de wc's of anders gingen er vreselijke dingen gebeuren hadden ze me gezegd. Ik ging natuurlijk mee want ik was maar een bange kip. Ze sloten de deuren en brachten me naar achter. Ze lieten mijn brooddoos vallen en smeerde mijn boterhammen uit op de grond en zeide me het op te eten. Ik wou dat niet dus ik schudde mijn hoofd en zei neen. Toen ik dat zei duwde ze hun voeten op mijn hoofd tot mijn hoofd de grond aanraakte. Ik kon niets anders om te doen wat ze zeggen. Ze riepen varken en hamburger naar me toe. Kort daarna brachten ze me naar de toiletjes waar ze daar mijn hoofd in de toiletten hebben gestopt (verschrikkelijk he?) ze riepen er nog eens bij "varkens moeten ook drinken he, knor knor."  Ze bleven mijn hoofd 3 x in en uit het toilet duwen.. Toen ze dat hebben gedaan gaven ze me de handdoek dat daar lag en ja het was een vuile handdoek. Het duurde allemaal niet zo lang. Maar voor mij was het een nachtmerrie. Ik ben meteen naar het secretariaat gegaan en heb me ziek gemeld. Heb ook niets verteld wat er was gebeurd. Nou ja ze zouden me toch niet gelooft hebben. Toen mijn mama me kwam ophalen had ik haar ook niets verteld van wat er was gebeurd ik durfde niet. Ik was bang dat mama het aan de leerkrachten ging zeggen en dan de pesters mij nog ergere dingen gingen aandoen.
Ik werd heel mijn jeugd gepest dat ik heel onzeker ben geworden van alles en iedereen. Ik ben ook toen ik in het 4de middelbaar ongeveer 16/17 jaar begon ik zwaar te vermageren ik wou niet meer gepest worden ik wou me goed voelen in mijn vel. Dus begon ik mijn eigen uit te hongeren ik at weinig of soms niets. Daardoor kreeg ik darm klachten ik kon niet meer naar het toilet en moesten ze mijn datmen leeg pompen. Maar het was wel gelukt ik was in korte tijd veel afgevallen bijna 30kilo. Ik heb gestreden en gestreden. Toen kwamen de mensen naar me toe en vroegen me wat ik deed omdat ik zo hard was afgevallen.. iedereen wou opeens met me omgaan. Toch toch toch lieve mensen voelde ik me een hele zwakke persoon, ook deze dag nog en ben ondertussen al 21.. En weten jullie waarom ik me zo voel. Ik kreeg noooit aandacht, ik had nooit vrienden die voor me opkwamen. Ik moest het alleen doen. Maar toch diep van binnen ben ik blij dat ik dit alleen heb gedaan want wat zijn vrienden nu??? Misgunners en slangen!
Doordat ik zwaar gepest werd en gebodyshamed kan ik nog niet me zelf zien hoe ik het wil zien. Ookal komen veel mensen naar me toe en sturen me veel mensen van vroeger of ik ze mijn verhaal wil vertellen. Maar neen.
Kijk ik voel me al een hele tijd so depressed dat ik gewoon jullie mijn verhaal wil delen.
Ik ben nog hier in leven en ben God dankbaar dat hij mij zo sterk heeft gemaakt. Want geloof me dat is het enige waaraan ik me optrek. God heeft me moeilijke wegen gegeven maar altijd wel een uitweg. En dat is wat mij in leven houd. Alles gebeurd met een reden. Probeer stap bij stap in je zelf te geloven. Ookal is het moeilijk blijf het proberen. Wordt er morgen sterker op.

Als jullie nog meer willen horen van mijn leven
Reageer dan hieronder. Want dit is nog niet alles