RESERVED ISSUE no.2

215 4 0
                                    

"Magandang hapon po!" I greeted the lady upon seeing her inside the kitchen.

Agad naman siyang lumingon sa saakin. "Oh, iha. Mabuti't gising ka na. Nagugutom ka ba? Sandali at matatapos na ito."

Lumapit ako kay manang to check on what she's cooking.

"Is that Pinakbet?" Paniniguro ko.


I think it is Pinakbet. Mamá always cooks this dish noon lalo na nung mga bata pa kami. She always makes sure we eat vegetables. But I can't eat all vegetables I love, even fruits. I have a lot of allergies kasi.

Like what Mjio always describe me, fragile.

"Bakit nga pala alam mong pinakbet ito?"

"Po?" I asked coming back from my reverie.

"Ang sabi ko, paanong alam mo itong ulam na niluluto ko?"

"My mom po always cooks that."

"Ang pagkaka-kuwento saakin ni Mattheo eh wala kang nanay."

Shoot! Shoot!

"Uh- m-my stepmother po. Yes! Uhm, kasi po... uhm yaya ko po siya noon. Then my father and yaya eventually-uhm fell in love with each other kaya yun po! Uhm, mother ko na siya."

"Ano nga pala ang nangyari sa nanay mo?"

"She... she run away daw po eh nung baby pa ako. My father didn't tell me the reason why pero I think they've had something pretty serious para po mangyari iyon. Kaya nga po ako naghahanap sa mother ko. I want to know her side."


My lips are aching I want to bite them. Heaven, I hate lying.
Please, please! Maniwala ka po manang. I don't want to lie anymore.

"Luto na pala. Eto! Kumain ka na."

She put some on the plate and served it on the table.

"Can I call you manang also po?" I asked. Hindi ko kasi alam kung ano ba itatawag ko sa kanya.

"Oo naman iha."

"Uhm, pagkatapos ko po dito, ano po ang gagawin ko?"

"Oo. Nasabi na saakin ni Mattheo na gusto mo ngang mamasukan dito bilang kapalit sa ginawa niyang pagtulong saiyo. Pero iha, sigurado ka bang marunong ka?"

"Opo!" I answered without hesitations dahil sa totoo lang, marunong naman talaga akong sa lahat ng mga gawain.

It's just cleaning isn't my thing. Why? Kasi may allergy ako sa mga soap products. My toiletries are all expensive and really made for those whom are sensitive on regular soap products. Pero kaya kong maglinis. I can use gloves. But still.

"Sige. Kung iyan ang nais mo iha. Pwede kang magsimula sa kung ano ang gusto mong gawin."

Nag-isip naman ako ng pwedeng gawin sa oras na ito.

"I'll sweep dirt on the floor po at ako nalang po ang mahuhugas ng mga pinagkainan natin."

"Sige. Salamat! Nariyan lang ang walis sa basement. Maging ang vacuum. Mauna na ako iha."

"Saan po kayo pupunta?"

"Hindi kasi ako dito natutulog, Mia. Umuuwi ako saamin dahil malapit lang naman dito ang bahay ko. Pinagawan ako ng bagong bahay ng mga Lacson bilang pambawi saakin at kasama ko ngayon ang pamilya ko. Kapag 5:30 na ng hapon, umuuwi na ako. Ipinagluluto ko nalang sina Mattheo bago ako aalis."

"Mattheo doesn't know how to cook po?"

Awe! Major turn off. He doesn't know how to cook. Iyon pa naman ang ideal man ko. Spoiled kasi ako sa mga luto ni mamá at bampá. Maging ang kambal ko, she always spoils me with her delicious dishes na madalas na sinasadya niyang lutuin para lang sakin. We've been very careful since that day na naging 50-50 ang buhay ko for I've eaten a whole plate of shrimps. Like I have 100% allergy on shrimps. Kaya simula noon, hindi nila ako pinakain ng kahit anong seafood. They're afraid it might happen to me again. That was my first time eating shrimp that time kasi and it was very very delicious, and when I was about to bite the last shrimp, Mjio just saw my face turning red sabay ng unti-unting pagkawala ng hininga ko. And I was rushed to the hospital afterwards.

Wild Vengeance 2: "The Reserved Twin" (Finished)Where stories live. Discover now