"Küçüklüğümden beri yaralarımı hep kendim sarardım ama artık sen varsın." Changbin anında kafasını kaldırıp gözlerine baktı Heejin'in. "Her daim, hem senin hem de küçük Heejin'in yaralarını sarmak için yanında olacağım."
Ve ekledi.. "Beni karanlığının içine çekiyorsun." Min Sun duyduğu cümle karşısında öylece kaldı. İki senedir biraz olsun Chan'la nefes almışken şimdi niye böyle olmuştu ? Sadece sustu, susuyor gözükse de içinde fırtınalar kopuyordu. Onu asıl üzen şey Chan'ın haklı olmasıydı. Kendini hep bir lanet gibi gördü. Babası...
