16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Genç ve acemi bir avukat... Geçmişin bilinmezlerini ortaya döken bir dava... Aşk çıkmazları... Kahkahalar ve gözyaşları... Sürprizler ve daha büyük sürprizler... Huzurun, Mutluluğun ve güvenin rengi... Mavi...

‧:❉:‧ .｡.･♥ ❀●•♪.。‧:❉:‧ "Farklı ve özel olan her şey, aynı olandan daha ilgi çekicidir. Ve herkes; farklı olan şeyi, aynı yapmak ister." Kısacası, hayatta farklılıklara karşı hep bir ön yargı vardır. İnsanların çoğu birbirinin aynısı olduğu için farklılıklara kapalıdır. Ve insanlar, o farklılığı ortadan kaldırmak için o şeyi kendilerine benzetirler. ‧:❉:‧ .｡.･♥ ❀●•♪.。‧:❉:‧ Sevgililer Günü'ne Özel Hikayedir. *Emsalsiz: Eşsiz, eşi benzeri olmayan. Kapak Tasarımı: @_moonnlightt_ 💙 © Tüm Hakları Saklıdır.