"Size bir teklifimiz var. Bir ay, bir ay bizimle kalın. Birbirimizle vakit geçirince daha iyi ısınacağımıza inanıyorum. Bu bir ayın sonunda, gitmek isterseniz gidersiniz. Kalmak isterseniz kalırsınız. Her türlü sizi seveceğiz, unutmayın. Evet, ne dersiniz?" Gözlerim Meriç'i buldu. O da bana bakıyordu. İsteyip, isteme...
Tek derdimin sınav kağıtlarını çaldığım için aynı zamanda dersi kaynattığım için müdürden yiyeceğim azar ve ceza olurken bir anda hastanede bebeklerin karıştığını öğrendiğim zaman ne mi olur? Gerçek ailem Mardin'in aşireti çıkar! Peki ya benim Ankara'da yapmadığım itlik kopluk kalmazken bir anda kendimi Mardin'de otor...
Kabul etmek istemiyordum. Ben yıllardır tek başımaydım. Bundan sonra bir aileyle yapamazdım. Fakat içimdeki bu hisse bir türlü anlam veremiyordum. Yüzüme beklentiyle bakıyordu İpek Hanım. Peki benim cevabım neydi?