Dünya'nın bi ucunda herkesten uzak bir çocuk düşün. Tüm kötülükleri sırtına yüklemiş ruhunu dahi taşımaya mecali kalmamış, sadece bedenen yaşayan küçücük bir çocuk. Ve her gece içinde ölmüş duygularını tekrar filizlendiren o masmavi okyanus.... Ben o çocuğum, sense benim ölmüş bedenime ruhumu teslim eden o okyanussun...
Trajik bir geçmişten kurtulan Will Graham'ın işi, onu hızla kötüleştiriyordu. O yardıma, konuşabileceği birine ihtiyac duyar-ama bu "birinin" aklında art niyetler vardır. Hannibal Lecter, Cennetten düşdükten sonra çağlar boyunca Dünya'da dolaşan Şeytan'dır ve Will'i asla kaçamayacağı bir şeye bağlar. /Çeviridir/
İnsan düşmanına aşık olur mu? Hele ki iki erkek birbirine cidden aşık olabilir mi? Düne kadar buna ihtimal vermiyordum. Ama Tanrı karşıma denizi andıran hatta denizden güzel gözlere sahip bir adamı çıkardı karşıma. Her zaman herşeye ihtimal veren ben, sanırım buna da ihtimal vermeye başladım..
Kendisine Fırat Bulut'u bir amaç olarak koyan Barış Yesari,onu almak için her şeyi dener.
Bir karasevda hikayesi. Eşini öldüren adama aşık olan bir savcı ve iki insanı aynı anda seven bir ruh hastasının aşk hikayesi. Hakim: Siz iki salağı mürebbete mahkum ediyorum. Barış: Ben ne yaptım şimdi? Karısını çorbasına müsil koyarak öldüren o. Fırat: Sen yaptın işte yalan söyleme lan puşt. Hakim: Mürebbet hapis de...
B:" Aşkım az kaldı sana söz verdiğim gibi bulucam katilini, o zaman sende bana söz verdiğin gibi geri geleceksin" Mezarı okşadı.
" bizim için ve aşkımız için her zaman bir evren vardır ve biz orda tekrardan buluşucaz küçüğüm."
Evett selamın aleyküm arkadaşlar ben Aren ben bi kaç kitap yazmıştım ama sonra geri silmiştim ve şimdi yeni bir hikaye yazıcam.Şimdi bu kitap diziden farklı biraz ben zaten onu tanıtımda anlatıcam bide oy ve yorum yaparsanız çok sevinirimm He bu arada bir Barış Yesari sözü yazayım. "Herkes mahkumdur kimi köleliğe kim...
B:" ilk defa ya ilk defa biri beni gerçekten sevdi sandım ama doğru: babasının sevmediği bi çocuğu başkası neden sevsin..."
Her ne kadar suçlu olsa da o da bir insandı ve ona çoktan aşık olmuştu. Bu yolun sonunda ya ikisi de batacaktı ya da beraber kurtulacaklardı...
𝘉𝘢𝘳ış'ı𝘯 𝘥𝘦𝘯𝘪𝘻 𝘬𝘦𝘯𝘢𝘳ı𝘯𝘥𝘢 𝘱𝘪𝘺𝘢𝘯𝘰 ç𝘢𝘭𝘢𝘳𝘬𝘦𝘯 𝘍ı𝘳𝘢𝘵 𝘪𝘭𝘦 𝘉ü𝘨𝘦'𝘯𝘪𝘯 𝘦𝘷𝘭𝘦𝘯𝘥𝘪ğ𝘪𝘯𝘪 öğ𝘳𝘦𝘯𝘥𝘪ğ𝘪 𝘻𝘢𝘮𝘢𝘯ı𝘯 𝘥𝘦𝘷𝘢𝘮ı𝘯ı 𝘢𝘯𝘭𝘢𝘵𝘮𝘢𝘬𝘵𝘢𝘥ı𝘳... (2. 𝘚𝘦𝘻𝘰𝘯 𝘣𝘢ş𝘭𝘢𝘮𝘢𝘥𝘢𝘯 ö𝘯𝘤𝘦 𝘺𝘢𝘻ı𝘭𝘮ış𝘵ı𝘳 𝘷𝘦 𝘣𝘶𝘳𝘢𝘥𝘢 𝘺𝘢𝘻𝘥ı𝘬𝘭𝘢𝘳ı𝘮 𝘣ü𝘵ü𝘯 𝘧𝘪𝘬𝘪𝘳...
Aslında insanı en çok acıtan şey ; hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır.. "Nasıl bir his biliyor musun? Oda çok geniş ama sığamıyorsun, bak..kapı orada ama çıkamıyorsun, pencere açık ama nefes alamıyorsun." Cafuné : "Sevdiğin kişinin saçlarında ellerini nazikçe dolaştırmak"
"penceremden sızan gün ışığı ruhuma işlemiyor artık. siyaha boyanan bir ruh karanlığa mahkumdur..."
"lustum enim est bellum quibus necessarium, et pia arma ubi nulla nisi in armis spes est." Üçüncü dünya savaşından sonra insanlık yerle bir olmuştu. Birbirimizle yarışırcasına diktiğimiz binalar artık sadece birer harabeydi,yüzlerce hayvanın nesli sonsuza kadar tükenmişti,nükleer savaş sonrasında topraklar eski veriml...
"Biz seninle; Aynı yerinden vurulmuş, aynı yerinden acıyan, aynı yerinden kanayan aşıklar gibiyiz..." (Barış'ın geçmişe gittiği ve Fırat'ın solcu bir şair olması ile ilgili bir kurgudur.)
Çünki her bir zerrem aşık her bir zerrene...Aşk güzeldir...doğru kişiyi bulduğun sürece🖤
"Söyler misin sayın savcım.. insan nasıl cayır cayır yanabilir dipsiz bi okyanusun içinde." Düşük göz kapakları arasında cüretkar kalmaya çabalayan dolu gözlerini karşısındaki adamın duygusuz mavilerine kilitledi. Ve adamın bütün odağını çekebilmenin verdiği cesaretle devam etti sözlerine. "Ve nasıl aşık olabilir o ya...
"Beni buradan çıkar, senden bir tek bunu istiyorum." "Bende bir tek bunu yapamam, üzgünüm."
yari texting. Fırat ona değişik şeyler yazan kişiyi bulmaya çalışıyor.
