''Siktirsin oradan.'' Sinir bozucu bir gülüş bırakırken derince solumuştum. ''Büyücüyüm ben.'' ''Eee?'' demişti o da bana, gözlerinde ukala bir bakış vardı, yumurta kırmaya dönmeden hemen öncesiydi. ''Herif de tanrı, ne olmuş yani?''
''Kandrakar'ın kalbi. Kandrakar'ın kalbini bul, Sevgili Kyungsoo. Ancak Kandrakar'ın kalbi sana bilmediğin sözler söyleyebilir, ancak o, Sevgili Kyungsoo, ancak o; bir ömür, vakitli ve vakitsiz, dokunaklı ve bayağı, yokluğunun ıstırabını şah damarında duyumsadığın ruhu çok sevgili dudaklarından üfleyebilir. Söz kendin...
İkimiz de dengesizdik, hırçındık, birbirimizi yaralamaktan başka bir şey yapmıyor, öpmekten başka iyileştirme yolu bilmiyorduk. Jongin benim ilk şiirimdi, ilk şarkımdı, ilk kavgamdı, en büyük yaramdı. Kırk dikiş gerekirken gözüm gibi sakladığım yaramdı. Sağımız solumuz belli değildi. Jongin benim sol yanımdı. *** //ka...
"Ben Komutan Park Chanyeol. Bundan böyle, kralım Byun Baekhyun, benim en büyük yeminim."
''Ama ben gördüm Kırmızı. Boynunda bir kırmızı ip gördüm, dünya ağlıyordu, ben sana saçlarımdan elbise ördüm. Kırmızı, Kırmızı'm, sana şimdi sadece, Kırmızı demeliyim.''
kederli bir akşamdı. biraz içmiştik, biraz da sarhoştuk. hepsi buydu. /me earl and dying girl filminden uyarlama fikriyle yola çıkıp esinlenme olarak yolunu tamamlamış bir fictiondır, tamamen bağımsız olsa da bazı bazı hatırlatma hissi yaşatması bundandır./
gitmek mi yitmektir kalmak mı artık bilmiyorum yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep ve inançlı, gitmenin bir şeyi değiştirdiğine. bilemem, belki bu yüzden ben sana yanlış bir yerden edilmiş bir büyük yemin gibiydim. beni hep aynı yerimden yaralayan o eve yine de döneyim döneyim istedim. ah benim sesimle söyle...
"umarım birgün yollarımız kesişir ve bir kutu yoğurdu paylaşabiliriz." //mary and max//
kımıl kımılım. çünkü kımıl kımılım ben.
''Neden ağladığımı biliyor musun?'' der tatlı tatlı, o hep tatlı tatlı konuşur sevgilim. ''Çünkü ereksiyon olamıyorsun.''
uzaklaşmanın yasası kırgın dul kasırga solmuş resimler kaç yıl geçmiş hala güzel durur bir de PETUNYALAR EZİLMEZ muhtemelen
İn Bavulun Üstünden Şerefsiz, O Donlar Senin Değil Çift: KaiSoo Tür: nc-17 Karakter: 20k
''Ayırıyorum onları.'' Bıkmış gibi soluyor. ''Yardım et.'' Tereddütte kalıp boş boş suratına bakıyorum. Bir iki adım yaklaşıp ona garip bir kucaklaşma veriyorum. Elim sırtını ritmik olmayan birkaç tuhaf jestle pat patlıyor. ''İşte'' diyorum. ''Atlatacaksın.''
''bu ay çöreği çok çirkin'' ''kaderi bu sana benzettim'' ''aya yani'' ''gece güneşini tercih ederim''
"kızgın bir pazar sabahı, kapın bir engizisyon mahkemesindeki bir mahkum gibi parçalandığında ve o sabah senin gördüğün ilk şey bir tüfek, o sabah annenin gördüğü son şey bir tüfek olduğunda tanışıyorsun onunla, sabun kokusu ciğerlerine doluyor."
