Uzaklar vardır ya hani, varmak için sabırsızlandığımız ama bunun imkansız olduğu, sadece yürekte yakın olan uzaklar vardır hani. Hepimiz biliyoruz bunları, kaç uzak yaşadı yüreğimizde kim bilir. Kaç defa kuş olmak istedik uçup oralara varmak için. Ya da izlediğimiz filmlerde, insanlar bir yerden bir yere ışınlandığı z...
Yazarlığınıza katkı sağlamak, kaleminizi hırslandırmak ve hayallerinizi beyaz sayfalarda görebilmek için elimden geleni yaptığımı bilmenizi istiyorum. Hani olur da derseniz ki, bu adam bize böyle şeyleri anlatıp duruyor ama kendisi bakalım nasıl yazıyor diye işte bu bölüm bunun için var. Belirli zamanlarda sizlerle pa...
Buraya kadar çok güzel ve önemli konuları ilmek ilmek işleyerek geldik. Konunun başında ne yapacağımızı, nasıl bir hikaye bulacağımızı ve nereden başlayacağımızı bilmiyorduk değil mi? Bu son bölümden sonra uçmayı öğrenen kuşlar misali kanat çırpmaya ve başka diyarlara göç etmeye hazır olduğunuzu göreceksiniz. Kendiniz...
Güzel olanı yazmak için güzeli yaşamak mı gerekir acaba? Genelde yazmayı isteyenler, nedense sürekli kendilerinde ki eksikliğin bu olduğunu söylerler. Moralim yerine gelsin, son dönemde yaşadıklarımın etkisinden kurtulayım yazmaya başlayacağım diye her daim söylenirler. Oysa hangi ruh halinde olursak olalım yazmak içi...
Hayatta birçok şey domino etkisi yapar. Bazı aksilikler peşinden diğerlerini getirir ve işin içinden nasıl çıkacağımızı bilemeyiz. Gece gündüz uğraş vererek oluşturduklarımızın dağıldığını görmek hepimizi hem fazlasıyla üzer, hem de toparlamak çok zamanımızı alır. Toparlandığımız anda yeniden en başa döneriz, bizi en...
Konuşmak, yüreğindeki duyguları sahibine verebilmek için konuş. Hissettiğin öfkeyi sahibine iade edebilmek için konuş. Al karşına arkadaşını onunla konuş, ya da koy başını annenin dizlerine onunla konuş, babanla erkek erkeğe, ana oğul, baba kız tadında konuş. Sen anlat onlar dinlesin, seninle gülümsesinler seninle üzü...
Karakterlerimiz hikayemize can veren en önemli unsurdur. Çıktığımız yolculukta bizlere eşlik ederler. Asla sözümüzden çıkmazlar, ağlatırız, güldürürüz biz onlara neler neler yaparız da asla kırılmaz, darılmazlar bizlere. Hikayemizin baş tacı olan karakterleri oluştururken dikkat etmemiz gerekenler vardır. Onlara kelim...
Ne güzel şey heyecanlanmak değil mi? Konuşurken heyecanlanmak hayatımız boyunca unutamayacağımız anıları doğurur, bakarken heyecanlanmanın verdiği titremeleri şuan yazmaya gerek yok sanırım. İşte bu güzelim hisleri yaşıyorken nasıl heyecan duyuyorsak, yazarken de aynı heyecanı hissetmemiz gerekir. Çünkü harflerin gıda...
Nasıl? Sürekli duyduğumuz bir kelime bu aslında. Şuna kesinlikle eminiz ki bu soruyu soran her kimse yapması gerekeni biliyor ancak nasıl yapacağı konusunda bilgisi yok. Ne yapacağına karar vermiş, nasıl yapacağını konusunda ise oldukça kararsız. Gideceği yolun farkında ama o yol nerede bundan haberdar değil. Yazmanın...
Sakin olmak hayatımızın her anında uygulamamız gereken bir durumdur. Heyecanlanırız, üzülürüz, elimiz ayağımıza dolaşır çoğu zaman ve ne yapacağımızı bilemez bir halde kalakalırız. Oysa derin nefes birçok şeyi halledecektir. Farkında olmayız nedense elimizde ki bu gücün. Kazanmak için bizlere gerekli olan en büyük gü...
Dünya hayatından sonra bizi bekleyen sonsuz zaman uzunluğunda ikinci bir yaşamın bizi beklediğine inanıyoruz. Yaşadığımız zaman diliminin nerede ne şekilde sonlanacağından habersizce ağır ağır yol alıyoruz bilinmezliğe. Ne yaşarsak güzel yaşayalım, ne yaparsak tadını alarak huzur içinde olalım diye sürekli söylenmemi...
Önce antremana çıkar oyuncular, hocaları onları koşturur, esnetir ve terletir. Sonra maça çıkarlar ve kendilerine öğretilenleri uygular galip gelmek için mücadele verirler. Yazmanın en güzel yanı bana göre yazmak için yapılan egzersizlerdir. Çünkü sayısız duyguyu, birbirinden güzel hisleri tebessümleri ve kederleri fi...
Konuşmanın bizler için ne denli gerekli olduğunu söylemeye gerek yok sanırım. İnsanoğlu binlerce farklı dilde ve şekilde birbiriyle konuşur ve bu şekilde anlar birbirini. Kızar, küser, darılır, anlatır, ağlatır yani her duygunun bir karşılığı vardır kelimelerde. Söz konusu yazmak olunca durum biraz değişiyor. Kelimele...
Dokunmak, ne kadar güzel bir his değil mi? Pazarda ki kan kırmızı elmaya, mağazada ki kıyafete ve en önemlisi sevdiklerimize dokunmak. Bir başka titret içimiz dokunduğumuz anda. Hele ki güzele dair duygular sarmalamışsa benliğimizi dokunmanın büyüsüne esir ederiz kendimizi. Bir dokunuşa birçok şeyimizi feda edeceğimiz...
Kurallara bağlı yaşamak hayatımızın birçok safhasında karşımıza çıkar ve fazlasıyla sıkar canımızı. Oysa kurallar hayatımızı düzene sokmak için vardır. Ancak bunu yazarken söylemek bana göre oldukça gereksiz. İçinden geleni olduğu gibi yazıya dökemediğin zaman kalemin amacına hizmet etmemiş olur. İşte o zaman kurallar...
Ah tanımadan, anlamadan bodoslama daldığımız şeyler yok mu? Hayatımızın en güzel anlarını boşa harcadığımızı, yaş kemale erince anlarız ve artık çok geçtir. Heyecanın tarifi yoktur biliyorum, nelere heyecanlanırız, nelerin peşinden gideriz tanımadan şuan bunu anlatacak değilim elbette. Ama şuan bile bu yazıyı okuduğun...
Yazmanın tadına doyulmaz lezzetini almak için yapmamız gerekenler vardır. Nasıl ki içine katılması gerekenleri katmadığımız zaman yemeğimiz lezzet vermiyorsa, yazarken de bu böyledir. Ne yapacağımızı, nerede hangi duyguyu vereceğimizi bilmemiz gerekir. Bir zincirin halkalarıdır aslında bütün bunlar. Yazar ne yazar diy...
Bende yazacağım, yazmak istiyorum diyen çok kişi ile karşılaştık şüphesiz. Araya yıllar girer ve biz o kişileri yine yazacağım derken görürüz. Kararlı gibi görünseler de aslında öyle değillerdir. Çünkü karar vermeyi oluşturan parçalar vardır. Bunların başında cesaret gelir, çünkü kalem denilen nesne cesur parmaklarda...
Kimse benimle konuşmuyor diye söylendiğimiz zamanları hatırlayın. Ne çok yalnızlık hissederdik kalabalıklar arasında. Konuşacak birisi olsun yanımızda, iyi kötü ne hissediyorsak anlatalım ve rahata ersin benliğimiz isteriz. Babamız işten gelir yorgundur, annemiz gün boyu bulaşık çamaşır bitkindir. En yakın arkadaşımız...
Sayısız başlangıçlar vardır hayatımızda. Öğretmenimiz tahtaya kaldırır ve başla der, başlarız. Anne babamız yaptığımız bir yaramazlığın hesabını sormak için karşılarına alırlar bizi başla der, başlarız. Sevdiğimiz kişiye aşkımızı itiraf etmek isteriz ama ne yapsak olmaz. Uyku girmez gözlerimize, sabah ne olursa olsun...
Nedense hayatımızda karşılaştığımız, ve ya yaptığımız her şey için bir neden ararız. Sorgulamak en kolay yaptığımız şeylerin başında gelir. Bunun bizim hayatımıza olan katkıları neredeyse hiç yoktur ama yine de nedenlerin peşinden gitmek konusunda küçükten büyüğe çok maharetliyiz. Ne yazık ki yazmayı isteyenler içinde...
Hayatımızın büyük bölümü karar almakla geçer gider. Doğru kararlar aldığımız zaman bizi göklere yükseltenler, yanlış kararlarımızda yerin dibine sokmaktan çekinmezler. İşte bunun içindir karar alma sürecinde ki tedirginliğimiz, bunun içindir etrafımızda bilen ya da bilmeyen herkese sorma ihtiyacı duymamız. Yazmaya kar...
Hayaller bizleri yeni dünyalara yolculuğa çıkarırlar sürekli. Gün gelir, kurulan onca hayalin başka gönüllerde de yaşamasını ister ve sarılırız kağıda kaleme. İşte her şey o zaman başlar, ne yazalım, nasıl yazalım diye düşünür dururuz ve hayalleri küstürürüz böylece. Yazmak istiyorum ama nereden başlayacağımı bilmiy...
Dağınık olmak hayatımızın her safhasında başımıza beladır. Sabah uyandığımızda annemizin odanı toparla diye ettiği feryatlar, küçücük çantamızda kapının anahtarını bir türlü bulamayışımız ve daha birçok şey. Hangi kıyafeti giyeceğimize karar verememek kararsızlık değil, dağınıklıktır aslında. Dağınık bir mutfakta yeme...