Bir annenin hayata tutunması evladı... Arkadaşlar devamı gelecektir iyi okumalar...

O takıntılı bir piyanistti.Piyano aşkıyla yanıp tutuşan ama takıntısı yüzünden asla çalamayan 13 yaşında bir kız çocuğuydu.Taki o güne kadar. Hayatı birden bire değişti. Ne bir seri katilin eline düştü.Ne de bir mafya ona aşık oldu. Sadece yolda yürürken ona küçük bir şaka yapıldı. Küçük bir şaka.Bir şaka insanın hayatını ne kadar değiştirebilirdi ki ? ## -Bu kolyeyi asla ve asla çıkarma.Senin hayatın bu kolyenin elinde.Bu kolyeyi 5 yıl boyunca takmalısın.Eğer bir kere bile çıkarırsan. Ömrünün sonuna kadar kolyeyi takmak zorunda kalırsın.Söylediklerimi unutma kolyeyi asla çıkarma. ## -Afra yetmedi mi bu kolye meselesi? Çıkar artık şu kolyeyi. -Çıkaramam Ece.Çok az kaldı çıkaracağım.1800.gündeyim.Son 25 gün kaldı. -Afra yeter artık senin delirdiğini düşünmeye başladım.Çıkar şu kolyeyi.Seni tanıdığımdan beri bu kolyeyle yaşıyorsun.Artık yeter. Kolyeyi çıkardı.Gözleri karardı.Öksürmeye başladı. -Ece ece nefes alamıyorum. ## Tam 5 yıl sonra. Aynı kişi. Farklı şaka .

Dünyanın dışında yaşanabilir bir gezegen düşünün. Küçük bir gezegen ama kimsenin bilmediği biryer.Tek bir ülke İki tane kral.Krallar arası anlaşmazlık sonucu büyük bir şavaş çıkar . Ve 2 prens sağ kalabilmesi için Dünyaya gönderilir. Birde bu iki düşman prensi dünyaya alıştırması ve koruması için görevlendirilen 3 dünyalı. Onları bekleyen maceralar. ####### -Atena korumalık yapacağımız kişiler bu iki bey. -Onlar mı bizi koruyacak bizmi onları? -Tamam fiziksel olarak güçlü görünüyolar ama biraz geri kafalılar. Yanii hiç bir şey bilmiyorlar diyelim. Atena onlara baştan aşşağı süzdükten sonra. -Nerden gelmişler ki? -Uzaydan geldik.

Nasıl bu tuzağa düştüğümü sorguluyordum. Ufacık bir ayrıntı yüzünden bir avuç aptalın elinde ölecektim.Sinirle dişlerimi sıktım.Gözlerimi siyah bir kumaş parçasıyla bağlamışlardı.Silah patladı. Ama acı hissetmemiştim.Ölüm böyle bir şey miydi yoksa? Bir el ateşin ardından 3 el ateş daha edilmesiyle ölmediğimi fark ettim. Birisi bana yardım ediyordu. Ama anlamadığım şey bulunduğum konum itibariyle yakından atış yapılamazdı, en az 350 metre mesafede atış yapılması gerekir. Bu da bir keskin nişancı için bile fazla.Neredeyse imkansız. Gözümdeki kumaş parçasını çözen soğuk eller irkilmeme sebep oldu. Kumaş parçası çözüldüğünde karşımda gördüğüm 1 çift mavi gözdü. Şaşkınlığım kat ve kat artmıştı. Karşımdaki bizim timin üniformasını giymiş bir kızdı..

Semaya açılan ellerime gözlerimden yağan Çilem..

Pencere gerisinde solgun bir çiçek büyür..

Bu kitap Korkularıyla kaybedenlere ithaf edilmiştir. ESHQIN AGAZADE ©Tüm hakları saklıdır.

Bir kızın kendi kendine yazdığı şiirleri anlatılır. Küfür ve argo içerebilir. Bölümler fazla sık gelemeyebilir ama takipte kalın

Şairlər və şeirləri...

Dışarıda ne olduğu hakkıda en ufak bir fikrim yoktu. Sadece gördüğüm mavi gökyüzüydü ve ben dünyayı çok merak ediyordum. Ağaçları, toprakları, evleri, hayvanları çok merak ediyordum. Sadece resimleri görmüştüm. Gerçekleri görmek dokunmak istiyordum. Ben hayatımı yaşamak dört duvarın arasında yaşamak istemiyordum. Anladım, ben kararımı çoktan vermiştim. Ben buradan kaçıcaktım ama nasıl ...?