In mijn eentje liep ik platform 9 3/4 op. Voor mij geen ouders om me een afscheidsknuffel te geven of me uit te zwaaien. Nee ik stond er alleen voor, wat ik overigens niet erg vond. Het was rustig om niet aan de eisen van ouders te hoeven voldoen. Ik wist zelf wat goed voor me was, en had daar geen hulp bij nodig. Sommige mensen vinden het zielig, noemen me een wees. Maar zielig ben ik niet. Toen ik in de trein afgeleid de coupes bekeek, botste ik perongeluk tegen een jongen aan. Ook hij was op zoek naar een lege coupe om zijn reis maar hogwarts door te brengen. Wie zou deze jongen zijn? Kan zij haar weg wel vinden op de school van wizadry and witchcraft? Wie is de goeie keuze als je verliefd bent op beide? Brengt hij me in gevaar? En wat als je oog in oog staat met de heer van het duister? Overwint de angst haar? Lees het allemaal in mijn nieuwe boek!