Σηκώνω λιγο το βλέμμα μου για να δω ένα μανάρι με σωματαρα, ματατες, στραβό χαμόγελο... Καθηστε ρε παιδιά αυτός μοιάζει με τον- "Αρης Δημητρίου;"Ρωτάει η ξινή μα πλέον εχω μείνει με το στόμα ανοιχτό. Δεν ειναι δυνατόν... Δεν μπορούν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα έτσι;Ανοίγω το ενα ματι για να δω όλα σχεδόν τα βλέμματα της τάξης να ειναι πάνω μου. Νιώθω να ζαλιζομαι και το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ειναι να νιώθω ενα δυνατό πόνο σύο κεφάλι. Έπειτα σκοτάδι...
3 parts