"Τι θέλεις επιτέλους;" "ότι είναι δικό μου δε το αφήνω έτσι απλά " "δεν είμαι κανενός και σίγουρα όχι δικιά σου!" " Δεν το έχεις καταλάβει μου φαίνεται" με πλησίασε και πήγα όλο και πιο πίσω ώσπου κόλλησα στον τοίχο. Πλησίασε στο αφτί μου...
"Τι θέλεις επιτέλους;" "ότι είναι δικό μου δε το αφήνω έτσι απλά " "δεν είμαι κανενός και σίγουρα όχι δικιά σου!" " Δεν το έχεις καταλάβει μου φαίνεται" με πλησίασε και πήγα όλο και πιο πίσω ώσπου κόλλησα στον τοίχο. Πλησίασε στο αφτί μου...
"μου έχεις καταστρέψει την ζωή!"
"Εσύ με έχεις διαλύσει γενικά αλλά δεν σε είδα να νοιάζεσαι και πολύ!"
Ποτέ δεν πίστευα ότι θα τους ξαναδώ.
Ή ότι θα τον ξαναδώ.
Τον είχα ξεγράψει τελείως από την ζωή...