Με λένε Έφη. Κι έχω αργήσει. Έχω αργήσει πάρα πολύ. Πάλι! Μια για το μάθημα, μια για το μάθημα κιθάρας, μια για τα μαθήματα ζαχαροπλαστικής, μια για τα μαθήματα μαγειρικής... Αααα! Δεν αντέχω άλλο! Ναι, αλλά δεν μπορώ και να μην κάνω τίποτα! Δεν θέλω να μείνω τεμπέλα μια ζωή. Μισώ τη λέξη Τίποτα. Μισώ και το Τίποτα σαν έννοια. Μίσω το Τίποτα γενικά. Μισώ την ύπαρξή του. Μισώ το όλο του. Είναι ο χειρότερος εχθρός μου και θέλω να το αποφύγω όσο πιο πολύ γίνεται...