Gözlerimi kapattığım zaman gördüğüm tek şey gibiydi kalbim kırık parçalardan oluşan ama sahibini asla ümitsizliğe uğratmamış bir şok parçadan oluşup oluştuğu parçalara ihanet edemeyecek kadar saf ve temiz.Yokluğuyla var olduğu varlığıyla yok olduğu sevginin en güzel parçasıydı.Ne evet diyebilecek bi cesarete sahipti ne de hayır diyebilecek bir kalbe sahipti.Her evet binbir bela getirirken geçmişten ders çıkarmamış aynı hataları bir biri ardınca sıralamaya mahküm gibiydi.Lügatında olmayan hayır sözünü kullanmaması ne gibi bir bela açabilirdi ki kalbi paramparça biri için.Var olmadı mıydı bana zarar veren her an gidebilecek olması mı.Ancak varlığıyla yok olabileceğim insana olan sevgim miydi beni ölüme sürükleyen yoksa kurduğum hayaller mi.Beydi yalnızlık kapkara odada yapa yalnız kalmak mı?Bir sürü insanın içinde kendini yapa yalnız hissetmek mi?
3 parts