"Atlas." "Hm?" "Kalbinin sesini duyabiliyorum." Sözleriyle gözlerimi kırpıştırdım ve başımı eğerek kalbime doğru baktım sanki baktığım zaman kalbimin nasıl attığını görecekmişim gibi, ben nefeslerimle yükselip alçalan göğsüme bakarken elimin altında hissettiğim sıcak teniyle gözlerimi irice açıp ona baktım. Elimi kaldırmış, kalbinin tam üzerine, göğsüne yerleştirmişti. Ve kalbi, kalbimden farklı değildi. ⭐ Atlas, yazmaya çalıştığım ilk travmasız karakter, umarım beğenirsiniz🥺💞