"bu gece ay ne kadar güzel" dedim dolunaya bakarak. "evet öyle" diye yanıt verdi ama baktığı dolunay değil bendim. uzun zamandır bu anı bekliyordum. müptelası olduğum kişiye çevirdim bedenimi. elimi yanağına koyup, minik dokunuşlarla yanağını okşadım. kaybetmekten korktuğum tek kişiydi o. o da aynı sekilde benim ona yaptığım gibi yanağımı okşadı. bana olan sevgisini, aşkı gozlerine bakınca görebiliyordum. zaten aşk da bu değil midir? sözlerinle değil bakışlarınla da sevgini anlatabilmek. gözlerimi kapatıp usulca yaklaştım. dudaklarımız birlesirken bu anın bir rüya olmamasını diledim. eğer ruya ise uyanmamayı diledim. binlerce kişi arasından o beni seçmişti. gerçekten bu konuda çok şanslıydım. Dünyada kaç kişi sevdiği adamla sevgiliydi özellikle benimkisi zor bir yolculuktu. bu yolculuğa başlarken birçok zorlukla karşı karşıya kalmıştım. ama şimdi o zorlukların meyvesini yiyordum....