Hayata 1-0 yenik başladım.Büyümüşte küçülmüş deyimi tam bana göre sanırım.Çok küçük yaşta kaybettiğim annemi hayal meyal hatırlıyorum.Babam anlatırdı.Bizi hep seveceğine söz vermiş.Hatta bizi izliyormuş bile. Çocukken inanırdım.Hatta her akşam ellerimi açıp annemin gelmesini yalvarırıdım.Zamanla gelmeyeceğini anladım ve artık o küçük ellerimle dualar ettiğim günleri bir kenara bıraktım. Sorumluluğum büyüktü.İki kardeşime annelik yapmak bana düştü.Herkesten gizledim ama korkuyordum. Annesiz büyümek kadar acı bir şey yok. Ben Ömür Ilgaz. Hayatta en değer verdiğim ailem ve o. Bana her duyguyu tattıran o.. Hislerimle hayatımın çıkışını bulamayan beni neler bekliyor bilmiyorum. Bildiğim kalbimi söküp atmak istediğim.
7 parts