Doktorun odasına doğru ağır adımlarla ilerliyordum. Her adımımda bedenim dahada ağırlaşıyodu sanki. Odadan içeri girdim ve kendimi koltuğa bıraktım. Doktor bana acıyan gözlerle bakıyordu, birşeyler geveliyordu -doktor bey sadede gel -Kızım,böyle birşey nasıl söylenir ama... -Ama ? - Bunu farketmen çok garip ama Pankreas kanserinin son aşamalarındasın kızım. Bir anda başımdan 1 kazan kaynar su dökülmüştü sanki. Birkaç dakika kabullenemedim dediklerini -Ne kadar zamanım kadı, doktor bey ? bu cümleyi iç çekerek dedi doktor -Yaklaşık 4 ay kadar....