Şiddet sadece fiziki bir eylem değildir.Ruhsal ve duygusal şiddete maruz kalmak,bir insanın soyut intihar biçimidir... O şiddet gören milyonlarca kadından biriydi sadece... Baharı seven eylülü özleyen... O sıradan bir kadındı aslında,şarkı dinleyen,yemek pişiren...Düşleri dünde unutulmuş,yıldız toplarken,rüzgara yakalanmış... O saçları hiç okşanmamış ve sevilmemiş milyonlarca kadından biriydi sadece...Kağıdı ve kalemi seven...cümlelere aşık...kimsenin umursamadığı... O en çok maviyi severdi...Bütün mevsimlere alışık bir hüzünle bakardı aynalara... O şiddet görüp susan milyonlarca kadından biriydi sadece...Hep gitmek isteyen,ama hep kalmayı tercih eden bir kadın... O aynanın karşısında birkez olsun taramadı saçlarını...yüzündeki izleri allıklarla kapattı. O milyonlarca kadından biriydi sadece...kalbi kırık kaldırım taşlarından,daha da kırıktı yüreği...koca bir şehir kördü ve sağırdı çığlıklarına... O yağmuru severdi birde yağmur yüklü bulutları,ansızın gelip gözlerinde dururlardı... O ait olmadığı bir yerdeydi... Yeşile küs Maviye aşık, Eylülü özleyen... O sevgiye aç onca kadın arasından biriydi sadece...