Удтал Вонуг хараагүй Хёнвон өдрийн турш нүүрэндээ инээмсэглэл тодруулан түүний зүг ширтээд байв.
Харин Вону удаан хугацаанд орж ирээгүй өрөөнд нь орж ирээд санаа зовсноо ярин үгэлсээр...
Вону: Энийг их идвэл биенд чинь хортойг мэдэх үү? Унтахдаа дахиад л цонхоо онгойлгочихсон юмуу? Чи шөнө даарчихдаг биздээ? Ханиад хүрэхээрээ эдгэхгүй уддаг гэдгээ мэдэх үү? Хёнвон аа? Энэ бас юу вэ?
Хёнвон: Ахаа... надад санаа зовж байгаа чинь хөөрхөн харагдаад байна.
Вону: Тэгвэл би бүхий л амьдралынхаа туршид санаагаа зовоож амьдрахнээ? *хөмсгөө өргөн зангидах ч инээмсэглэв*
![](https://img.wattpad.com/cover/250268347-288-k498921.jpg)
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Ер нь их ярвигтай л даа[2Won]
ФанфикЯасан сонирхож байна уу? Бид гурав дотор нь гоё юм бичсэн юм чинь ☃️ Хёнвону ертөнцөд тавтай морил 🤓