SECRETLY MARRIED (The Untold Story-- fanfiction)

CHAPTER 4 >Along the Road<

 

Author's note:

naku pasensya na po kung ngayon lang ulit ako nag-update.. kasi naman ee ang busy po sa school.. ang daming requirements to do.. sa mga gaya kong students dyan, di ba hagard?.. hmptxx.. kainis nga ee.. at syempre nakakalungkot tong ganitong alam mong may mga taong nag-aantay ng updates mo.. comment here and there.. may mga nagalit nga sa akin ee.. SORRY naman.. hindi lang talaga ako magaling sa time management ee..

salamat po pala sa mga nagbabasa ng mga works ko:)

 

OKAY.. eto na yung story ooohhh

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

            Nakangisi ang babaeng kani-kanina lang ay nakatulala sa vertie >as in bintanabelz<. Pero in trulilynesh nito ay hindi maintindihan kung ano nga ba talaga ang emosyon sa fezlak >mukha< nito.

            May mga oras na malungkot tsaka magagalit tapos ngingisi at tatawa. Maya-maya ay nagsalita na ito…

            “Siguro naman ngayon…medyo gumulo na ang ayos ng pamumuhay nila. Haha.”

            “Hindi ko naman sana sila guguluhin eh kung sana… >angrineshlu< sana hindi sila naging masaya. Sana hindi na nila pinilit pang ayusin ang relasyon nila >dramanesh< Sana mabura nalang silang lahat!!!” patuloy nito.

            Tumayo naman itong lalaking nakaupo lang sa sofa at sumambit…

            “It is not yet too late. Pwede pa naman nating itigil ito eh. Hayaan na natin sila.”

            Tumingin ito sa mga namumugtong mata ng babae.

            “NO!” sigaw naman nito.

            Umagozhiness!!! Heavy drama naman kayo te! Anyway, dahil sa pagsigaw ng babaeng ito ay halos mapaurong na ang kausap kaya mas minabuti na lamang nitong umalis.

            Naiwan ang lalaki.

            “Kung hindi lang kitaq mahal, Bie. Hindi ko n asana ito gagawin…”

           

***

            “Ayos na ba ang lahat, baby?” tanong ni Kent kay Phoebe habang inaayos ang kotse. Balak na talaga nilang hanapin ang kapatid nito.

            “Oo”, sagot nito at itinuloy, “Manang kayo muna ang bahala sa kambal naming huh. Di ko naman po kasi…”

            “Okay lang anak, naiintindihan ko. Sana nga mahanap mo siya at magkaayos na rin kayo. Hindi yung ganitong…”naluluha na si Manang Lourdes kaya niyakap na lang siya ni Pheobe.

            “Sige po, Manang. Alis na po kami.”

            Nagtravelinaszhioushness na nga sila at syempre kasama si…