The Cold Billionaire

Chapter 50

Tila biglang nag slow mo ang lahat ng pumihit si Drei pabalik.

Kung kaninay doble ang kaba ko na baka magkita kami. Ngayon ay triple na ang nararamdaman ko.

Why did I messed everything up.

Namumutla ako na hinarap ang anak ko. Kusot kusot nya ang kanyang mga mata. Mukhang nagising yata sa pagtulog at agad akong hinanap.

"Mommy, Trey waits for you. I sleep. Your here na" he was so innocent while saying those to me.

Lumampas ang tingin nya saking likuran at gaya ng kanyang ama ang pagkaka kunot ng noo nya. Ngunit hindi nakatakas sakin ang kislap ng mga mata nya. 

Then he slowly walks towards me. Hawak nya ang maliit na robot nyang si Captain America.

Hindi ako agad nakapagsalita. Sa halip ay hinintay ko syang lumapit at inabot ang maliit na mga kamay nya.

Agad tumakas saking mga mata ang dalawang luha. Mabilis ko itong pinalis at nakangiting yumuko upang magpantay kami ng aking anak.

"Hi  baby why are you awake?" .

" I want milk mommy" tumango ako. Subalit binaling nya ang tingin kay Drei at lumapit dito.

Napasinghap ako at muling nangilid ang aking luha.

Ang maliit nitong mga kamay ay kumapit sa malaking kamay nito.

Natutop ko ang aking bibig. Nag angat ako ng tingin. Sinalubong ako ng nagbabagang tingin ni Drei.

His eyes are full of questions. Gaya ko lumuhod sya upang pagpantayin ang mukha nilang dalawa.

" Hi, I'm Drei" nilahad nito ang kamay.

Ngunit imbis tanggapin nito ang kamay ay yumakap si Trey rito.

"Daddy" .

Isang malamig na bagay ang tila dunaklot sa puso ko. Hearing my son calling Drei daddy brought chills in me.

Ramdam ko ng matigilan si Drei. Umigting ang panga nito, nakayap si Trey rito habang nanatili itong hindi gumagalaw.

When Trey was about to turn into two he asked me about his dad. That time I can't answered him but he kept asking me that everyday.

I cried everynight while staring at him falls asleep. Saying sorry for that giving him a complete family and for not able to give him the chance of meeting his father.

One day I don't know what's gotten into me. Trey asked the same question, I'm sick and tired of all my excuses so what I did, is I handed him Drei's picture. 

He was very happy that time. Because he was able to see his father even in a photo. I told him his dad is working far away from us. He was working hard for us and soon he will be home to finally be with us.

Trey believe in it. He was even very satisfied that his father was working his ass off for his sake.

Trey kept on looking Drei's picture before he falls asleep.

Baka hindi nya ito namukhaan kanina kaya ng tuluyang lumapit sya rito ay agad nitong nakilala ang ama.

"I missed you so much daddy. You don't have work are you finally going home with us" sunod sunod na tanong nya.

"Y-yeah" tipid na sagot ni Drei sa nanginginig na boses. 

"Come on daddy, I want milk" saka hinila nito ang ama papasok sa kusina. 

Naiwan akong nakatayo sa may pintuan. Tulala at hindi parin nakakahuma sa nangyari.

Everything was coming back to me. I was too consumed by fear lalo nat naaninag ko ang kakaibang kislap ng galit sa mga mata ni Drei.

Natinag lng ako nang marinig kong tinatawag ako ng aking anak.

Mabilis kong pinahid ang aking mga luha. At agad tinungo ang kusina.

"Yes baby" natagpuan ko syang nakaupo sa counter habang nasa high chair si Drei at kunot ang noo na pinaglilipat ang tingin sa feeding bottle at sa lata ng gatas.

"Daddy don't know how to make milk mommy" matinis ang boses na ani Trey.

"Give me that" baling ko kay Drei.

Imbis na iabot nya sakin iyon ay matiim nya akong tiningnan. Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya.

"Just tell me how, I'll do it" malamig nyang sabi.

Agad akong tumango at tinuro sa kanya ang tamang gagawin.

Nahihirapan man ay nagawa naman nito. Kunot ang noo at salubong ang kilay  nito habang ginagawa iyon. Masyadong tutok at seryoso.

Hindi ko napigil ang sariling matawa sa hitsura nya. Agad namang lumipas ang matalim nyang tingin sakin.

Mabilis akong tumahimik at kinagat na lng ang aking labi.

Kung kaninay nagkita lng kami tapos muntikan na uling may nangyari sa amin. Ngayon naman ang nakita na nito ang anak ko.

Truly when it rains it pours. Hindi man lng inisa inisa talagang pinagsabay pa.

"Here little buddy" binigay nya kay Trey ang feeding bottle.

Agad naman itong tinanggap ng anak ko saka kumapit sakin.

Mabilis ko syang kinarga, at inihele sa king braso.

I was a humming his favourite lullaby to put him back to sleep.

Mataman lamang nakikinig at nakatingin si Drei saming dalawa.

Ilang sandali lamang ay patag na ang paghinga nito. Senyales na nakatulog na uli ito.

Humakbang ako palabas ng kusina. Nakasunod lng si Drei sakin , agad kong tinungo ang aming silid. Nagulat pa ako ng maagap na binuksan ni Drei ang pinto ng tumapat kami at inaalalayan ako papasok.

A warm heat envelope my heart with that gestures of his.

He can be a great father.

I sighed at the thought of it.

After tucking Trey to bed I slowly lifted myself up.

Then again our gaze met.

"Mag usap tayo " matigas at puno ng lamig ang boses nya saka nauna na syang lumabas ng kwarto.