0.19

351 60 96
                                    

*kapal terbang berjaya diterbangkan*

Pramugari : *minta pesanan dekat penumpang lain*

Haruto / Yumi  : *masih merajuk*

Pramugari 1 : *tanya Haruto* selamat malam encik , encik nak makan apa—

Haruto : terima kasih , saya puasa

Pramugari : o-oh.. Baiklah.. Tapi kalau encik nak pesan apa-apa nanti sila panggil kami ya

Haruto : baik

Pramugari 2 : selamat malam puan , puan nak makan apa?

Yumi : *angkat muka* hm? Saya nak air kosong je?

Pramugari 2 : itu sahaja? Ada apa-apa lagi?

Yumi : takde

Pramugari 2 : *baiklah *pergi*

HaruMi : *pandang sesama sendiri* *jeling*

-----

Mashiho : *tidur*

*4.02 a.m*

Mashiho : u-urgh.. *kepala rasa berdenyut* *terjaga* *bangun dari katil* p-pening.. *pandangan samar-samar* *jalan terhinjut-hinjut* *keluar dari bilik*

*di dapur*

Mashiho : *minum air* *urut-urut kepala* pening lagi lah *sandarkan tangan dekat tangki air*

Mashiho : benda kat hidung aku ni? *calit jari dekat hidung* d-darah??? *pergi singki* *basuh hidung* berdarah lagi *ambil tisu* *masukkan dekat hidung*

Mashiho : *sentuh dahi* sejuk.. Kenapa aku pening semacam ni? Tak cukup rehat kot. Tidur lah balik *berjalan masuk bilik*

----

Pn. Sakura : *duduk atas kerusi roda* *duduk depan rumah*

Ahjumma Min : Sakura?.

Pn. Sakura : hm?

Ahjumma Min : kenapa kau duduk sini lagi? Tak tidur lagi ke?

Pn. Sakura : belum.. Aku tak ngantuk lagi

Ahjumma Min : ouh..

Pn. Sakura : Min.. Kalau aku ceritakan pada kau sesuatu.. Kau nak dengar tak?

Ahjumma Min : ceritalah.. Aku nak dengar..

Pn. Sakura : Benda ni pasal Mashiho.. Benda ni aku taknak cerita sangat tapi aku tak sanggup nak pendam..

Ahjumma Min : cerita je aku sanggup dengar..

Pn. Sakura : benda ni berlaku masa pergaduhan teruk antara aku dengan suami aku masa tu......

*flashback*

Pn. Sakura : ARGHHHH!!! MATA AKU!! *usik mata dia*

En. Takata : rasakan jahahaha—

Pn. Sakura : *cuba buka mata* a-abang... *pandangan samar-samar*

Mashiho : ..... *tangan pegang botol kaca yang dah pecah*

En. Takata : *terbaring atas lantai* *kepala berdarah + serpihan kaca terpacak atas kepala*

Pn. Sakura : *nampak Mashiho* s-sayang...

Mashiho : i-ibu... Cio... Takut..

Pn. Sakura : sayang.. Bagi botol tu.. I-ibu cuba selamatkan kamu..

Mashiho : ??? *hulur botol*

Pn. Sakura : HIYAK! *pukul kepala Mashiho*

Mashiho : u-ugh.. *pengsan*

Pn. Sakura : u-ugh *pandang makin kelam* *dia tak nampak apa-apa*

----

Ahjumma Min : ....

Pn. Sakura : sekurangnya bila dia pengsan macam tu , mesti polis syak aku yang buat tapi diorang tak boleh salah kan aku sebab aku buta. Sebab. Tu.. Aku buat macam tu.. Aku yakin lepas kejadian tu.. Mashiho tak ingat apa-apa sebab dia terhantuk teruk..

Ahjumma Min : kau tak bagitau Mashiho?

Pn. Sakura : *geleng kepala* tak.. Sebab aku taknak dia ingat perkara gelap tu.. Sebab tu aku diamkan je

Ahjumma Min : ouh...

-----

### : *duduk dekat tepi wad* *tunggu Jeongwoo kat dalam*

En. Min : *mundar-mandir* haihhh...

### : kenapa awak mundar-mandir macam orang tak tentu arah ni?

En. Min : saya cuma risaukan orang kat dalam wad tu je , mesti dia cedera teruk dan mesti tinggi kos yang saya kena tanggung

### : aik? Siapa cakap kau yang kena tanggung kos nya?

En. Min : saya kan dah langgar dia tuan muda. Jadi tanggungjawab saya untuk tanggung semua kos rawatan dan baiki motor dia tu

### : ala not wori lah , aku boleh bayarkan untuk kau

En. Min : seriuslah?

### : siyeslah takkan nak memain?

En. Min : HUWAAAA TERIMA KASIH TUAN MUDA *peluk ###*

### : lol , sama-sama. Nasib baik Junkyu takde. Kalau tak mesti dia cakap aku curang ngan driver sendiri

En. Min : taubatlah tuan muda. Asyik jadi ghei je

### : sukati ai lah

Doktor : *keluar dari wad*

### : *bangun* doktor macam mana keadaan dia?

Doktor : pesakit itu berada dalam keadaan yang baik. Kaki yang patah itu kami telah balut dan dia perlu ditahan di hospital selama seminggu sebelum dia boleh keluar. Untuk redakan luka pada badan dia

### : baik.. Boleh saya lawat dia?

Doktor : yup

### : baik *masuk dalam wad*

En.min : *masuk sekali*

----

Jeongwoo : *terbaring atas katil* *kaki digantung*

### : annyeong *tunduk*

Jeongwoo : A-annyeong

### : saya mewakili pihak pemandu saya ingin memohon maaf atas kesilapan kami semasa di jalan raya tadi

Jeongwoo : ah tak mengapa

### : saya pun minta maaf sebab langgar awak

Jeongwoo : tak.. Takpe.. Takdelah sakit sangat pun

### : boleh saya tahu nama awak?

Jeongwoo : b-boleh? Jeongwoo.. Park Jeongwoo

### : nama saya.. Junghwan.. So Junghwan *salam Jeongwoo*

Jeongwoo :*salam Junghwan* salam berkenalan

### : awak juga *senyum*

Junghwan : sebagai tanda minta maaf atas kesilapan saya ni , saya akan jaga awak selama seminggu ni

Jeongwoo : eh tak perlulah susah-susah.. Saya boleh je

Junghwan : saya cakap dan saya buat

Jeongwoo : o-okay..

Junghwan : tapi saya kerja jadi saya kadang akan lambat jadi saya akan minta pemandu saya ni untuk jagakan awak

En. Min : *senyum*

Jeongwoo : alahai . saya rasa terhutang budilah

Junghwan : tak perlu bayar balik semua yang saya buat ni. Saya ikhlas

Jeongwoo : terima kasih

----

K , hambar

My Precious Husband - Mashiho (C)Where stories live. Discover now