~Save me~ || Yang Jeongin

Rozdział 2

Staliśmy przed sekretariatem, gdy inni uczniowie po prostu nas mijali. Chwilę wpatrywałam się w chłopaka, zwłaszcza że jego słowa mnie lekko zaskoczyły.

- Słuchaj, zostało 5 minut do pierwszej lekcji, na następnej przerwie oprowadzę cię po szkole, co ty na to? - zaproponowałam Jeongin'owi.

- Ty tu rządzisz... - chłopak posłał mi cwany uśmiech na co lekko się speszyłam.

- Dobra chodźmy, bo jak się spóźnimy to profesor Choi nas zabije. - zaśmiałam się łapiąc chłopaka za dłoń i prowadząc go pod sale.

Widać było, że był lekko zdezorientowany moim czynem, ale chciałam szybko znaleźć się pod salą. Szliśmy schodami na 2 piętro, o tej porze nie było tam dużo zajęć, więc nie było tłumów na korytarzu. Gdy Rose była w zasięgu mego wzroku puściłam dłoń Jeongin'a. Dziewczyna zdążyła zauważyć jak trzymałam Jeongin'a za rękę i gdy tylko złapałam z nią kontakt wzrokowy posłała mi dwuznaczny ruch brwiami.

- Jeongin... Chciałabym ci kogoś przedstawić. - Razem z ciemnowłosym staliśmy obok mojej przyjaciółki.

- Hej, jestem Park Rose, najlepsza przyjaciółka T/I. - wyciągnęła w stronę chłopaka dłoń czekając na jakąkolwiek reakcje z jego strony.

- Jestem Yang Jeongin, miło mi cię poznać. - odwzajemnił uścisk.

- Jak chcesz to T/I może usiąść z tobą na lekcji... - Wtrąciła fioletowo włosa.

- Rose siedzimy w trójce, więc Jeongin możesz się do nas dosiąść. - Lekko szturchnęłam dziewczynę.

- Dziękuję dziewczyny, to bardzo miłe z waszej strony. - Jeongin lekko się zarumienił co oczywiście uznałam za przesłodkie.

Nasze beztroskie rozmowy przerwało przyjście nauczyciela. Profesor Choi otworzył drzwi do klasy. Jeongin jak dziecko we mgle szedł za mną do naszych miejsc. Nasza ławka była trójką, Rose usiadła przy krawędzi, ja na środku, a Jeongin pod ścianą. Wypakowałam swoje rzeczy i czekałam, aż profesor zacznie lekcje.

Lekcja minęła naprawdę spokojnie, mimo iż Jeongin zrobił lekki szum dookoła swojej osoby. Gdy tylko donośny dźwięk dzwona wypełnił naszą salę dając znać, że to koniec pierwszej lekcji każdy zaczął pakować swoje rzeczy.

- To co Jeongin, idziemy? - zapytałam chłopaka zarzucając torbę na ramię.

- Jasne! - zasunął za sobą krzesło i zaczął kierować się do wyjścia z sali.

- Rose spotkamy się później. - wychodząc krzyknęłam do przyjaciółki.