Ruling The Last Section (Season 2- COMPLETED)

Kabanata 101

Kabanata 101:
Son

My tears are keen to stream down my cheeks as I shook Xerox shoulder to wake him up. Habang ang isa kong bakanteng kamay ay mahigpit ang kapit sa kanya. Even his fingers are not responding to my touch anymore, it was resting on his side and not moving.

Pero pilit kong pinapakapit iyon sa kamay ko. Forcing him to hold me. I shook all the dark thoughts that clouding in my mind. His breat is starting to get more low. Para na siyang makakapusan ng hininga.

"R-Raiven! X-Xerox!" nanginig ang labi ni Helix nang daluhan ako. Hindi ko na siya napansin dahil ang buo kong atensiyon ay nakay Xerox. Napatulala siya sa mga braso ko kung nasaan ang walang malay na si Xerox.

"Fuck! What happened to him?" si Helix na nangangatal na rin ang kamay. Habang ang ibang last section ay napatulala rin kay Xerox. They all look shock. Kumuyom ang kamao nila at nasaksihan ko ang unti-unting paggapang ng galit sa mga mata nila.

Kuwai eyes were so dark now. He screw his eyes shut and muttered a series of curses. Marahas kong pinalis ang mga luha para lang hindi lumabo sa paningin ko si Xerox.

"Let's bring him to the hospital! Bilisan natin!" sigaw ko na nagpagising sa kanilang lahat. Brix immediately hugged Lenny who quickly burst in crying. Nangangatal ang buong katawan niya dahil sa takot.

"Thank god." Brix sigh in relief.

Sana kaya ko ring huminga ngayon ng maluwag katulad niya pero hindi iyon mangyayari dahil sa sitwasyon kung nasaan ako!

Skio and Helix immediately assist me to lift Xerox's body.

Ang lahat ng lalaking may hawak ng base ball bat ay unti-unti ngayong umatras. They are even other students outside the gym, it seems that they are ready to deal also in this fight.

Kinabahan pa ako dahil akala ko ay kasamahan ito ng lalaking narito sa loob ng gym.

I forgot that Kuwai is ruling all the students here.

Patuloy na umaagos ang luha ko. Hindi sila humihinto.

Nakita kong ngumisi si Aldrin nang mabuhat na nila Skio at Helix si Xerox. Kuwai is looking at me and I don't know why he can't step closer. Mataman ang pagtitig niya sa akin na parang sinusuri ako.

"Sumuko ka na Raiven." biglang sabi ni Aldrin at natigil agad ako sa paghakbang roon.

"He's dying any minute from now. Why don't you give him peace on his deat---" hindi niya natuloy ang sasabihin ng marahas akong bumaling sa kanya.

Nandilim ang paningin ko bigla. Hindi naging malinaw ang paligid ko at tanging si Adrian lang ang nakikita. I gritted my teeth so hard. The whole place was suddenly dark. Pumupuyos sa galit at poot ang buo kong pagkatao.

Nagmartsa ako papalapit sa kanya na walang hawak na kahit na ano. My teeth is trembling because of my harsh gritting of it.

Bigla siyang naalarma. Sinigaw nila Kuwai ang pangalan ko ng biglang may binunot mula sa bulsa si Adrian. I don't even care if he pulled a gun.

My hunch is right when he pointed a pistol on me and I just smirk. Hindi niya pa iyon nahahawakan ng maayos nang magawa kong sipain ang kamay niya. Lumipad iyon at nawala sa pagkakahawak niya. Nasalo ko ang baril.

He turned pale. Kinasa ko ang baril at rinig ko ang singhapan ng lahat ng itutok ko kay Adrian iyon ngayon.

"Raiven!" ang maawtoridad at nagbabantang sigaw ni Kuwai ang kumalabog sa loob ng gym. Hindi ako natinag roon. His knee wobbled and fear cross his eyes.