Anime Boy

ღ𝟖ღ

Jimin, Taehyung'un yanına gelmesinden birkaç ay geçtiğini hesaba katarak artık ciddi bir şekilde onunla sevgili olmak istediğine karar vermişti.

Bu konuyu ilk konuştukları zamandan bu yana üç defa daha açılmıştı konu, Taehyung her seferinde kaçıyordu veya ağlıyordu. Ama bugün kaçamayacaktı.

Jimin Taehyung'un belinden tutarak çok beğendiği sahile girmesini sağlamıştı. Her yeri gezdiklerinde saat geç olmuştu ve hava kararmıştı, bu sahilde güzel ışıklar vardı ve rengarenkti bu yüzden Taehyung buraya bayılmıştı. Şimdi yeniden gelmişlerdi, hava karanlık ve ışıklar neşe saçıyordu.

"Jimin-ah!~ Buraya ne zaman gelsek ilk defa gelmişiz gibi oluyor..."

"Bebeğim zaten iki defa geldik bu da üçüncü."

"Olabilir?" dedi ve güldü.

Bomboş sahilde denize yakın yerdeki tahtaların üstüne oturdular, deniz kıyısında kumların üstüne birsürü tahtayı kare şeklinde dizmişlerdi, cidden hoş görünüyordu.

Jimin kolunu Taehyung'un beline daha sıkı sarıp kendine çekti.

"Bebeğim. Demek istediğin bir şey var mı?"

"Nasıl bir şey?"

"Bilemiyorum."

"Şey... Burası çok güzel."

"Bu güzel yere kiminle gitmek isterdin?"

"Seninle."

"Zaten benimlesin." diyerek bebeğinin saçlarına öpücükler bıraktı.

"Sana bir şey söyleyeceğim."

"Söyle Jimin-ah."

"Sana sevgilim diyebilir miyim bebeğim?"

Taehyung gözlerinin dolmasıyla duraksadı.

"Biliyorsun ki, sana sevgilim diyebilmem için sevgilim olman gerekiyor."

"Olmadan olmuyor mu?"

"Olmuyor bebeğim."

Taehyung kafasını eğip parıldayan göz yaşının düşmesine izin verdi. Ağlamasının nedeni korkmasıydı, biriyle sevgili olmak onu korkutuyordu.

"Bebeğim... Ağlama lütfen, sen ağlayınca ben çok üzülüyorum."

"A-ama korkunç."

"Korkunç değil. İnan bana pek bir şey değişmeyecek sadece arada bir sana sevgilim diyeceğim ve normale göre seni daha çok öpeceğim, ayrıca birazcık daha yakınlaşırız, değil mi?"

Jimin'in imalı konuşmasıyla Taehyung gülmüştü. Korkusu azalmıştı, Jimin onu rahatlatıyordu.

Burnunu çekti ve gülümseyerek "Evet." dedi.

"Bebeğim, sevgilim olur musun?"

Taehyung ağlayarak Jimin'e sarıldı ve titreyen sesiyle "Olurum." dedi. Jimin duyduğu cevapla bebeğine sımsıkı sarıldı, o kadar mutlu olmuştu ki...

"Sevgilim ağlama..."

"Ama s-sevgilim diyorsun." diyerek daha duygusal şekilde ağlamaya başlamıştı.

"Dememeli miyim?"

"Jimin-ah!" deyip tamamen Jimin'e sarıldı, kollarını boynuna bacaklarını da beline sımsıkı sarmıştı. Sanki biri onu sevgilisinden almak istiyormuş gibi sevgilisine sığınıyordu, mutluydu ama bu his çok tuhaftı ona göre.

"Sevgilim, bebeğim..."

"J-Jimin-ah."

"seni tahmin ettiğinden çok daha fazla seviyorum."